توصيه به ديگران
۰
دوشنبه ۹ مهر ۱۴۰۳ ساعت ۰۸:۵۷
تأثیرِ وادادگیِ مردم در جنگ شناختی بر معاهده‌ی صلح تحمیلیِ دوران امام حسن مجتبی "علیه‌السلام"
بیست و ششم ربیع الاول سال ۴۱ هجری قمری، سالروز صلح امام حسن مجتبی "علیه‌السلام" با معاویة بن ابی سفیان است صلحی تحمیلی که بر امام معصوم تحمیل نمودند.
تأثیرِ وادادگیِ مردم در جنگ شناختی بر معاهده‌ی صلح تحمیلیِ دوران امام حسن مجتبی "علیه‌السلام"
Share/Save/Bookmark
به گزارش سرویس فرهنگ و جامعه عصر امروز؛ بیست و ششم ربیع الاول سال ۴۱ هجری قمری، سالروز صلح امام حسن مجتبی "علیه‌السلام" با معاویة بن ابی سفیان است.

♦️صلحی تحمیلی که به عنوان یک راهبرد حفاظتی از سوی امام مجتبی "علیه‌السلام" برای بقای اسلام و خنثی شدن توطئه معاویه مبنی بر حذف کامل نام و مرام پیامبر اعظم "صلوات الله علیه" رقم خورد و تصمیمی دشوار اما گریز ناپذیر را بر امام معصوم تحمیل نمود.

♦️جامعه مسلمین هنوز از ضربه‌ی خدعه‌ی آل ابی سفیان در صفین به خود نیامده بود و دستگاه یهودیانِ سازمان یافته در پیکره‌ی سفیانیها، با شدت و جدیت فضای جامعه را درگیر یک جنگ شناختیِ تمام عیار نموده بود و جامعه‌ی هدف در این منازعه، مردمِ بی ثبات کوفه بودند که سابقه شان گواه این بود که هیچ گاه نتوانسته‌اند بر تصمیمات درست و تبعیت از امام جامعه، راسخ باشند.

♦️کوفه، ملعبه‌ی دست منافقینی بود مانند ولید‌بن‌عقبه و اشعث‌بن‌قیس که به خوبی توانسته بودند ضمنِ حفاظتِ از منافع معاویه در این شهرِ پر آشوب، پایگاه اجتماعی در میان مردم ایجاد نموده و پرده‌ای بر فعالیتهای منافقانه‌شان بیفکنند.

♦️امام حسن مجتبی "علیه السلام" نظر به وجود این از هم گسستگی از سویی باید یاران خویش را که مشتاق جهاد با معاویه بودند اجابت می‌نمودند و از سویی دیگر استعداد و اشتیاق مسلمین را که در جنگ جمل و صفین رو به افول نهاده بود محافظت کرده و التهابی که بر فضای جامعه مستولی شده بود را مدیریت می‌نمودند.

♦️سپاهی که پدر بزرگوارشان، امیرالمؤمنین "علیه السلام" در نخیله گرد آورده بودند پس از شهادت ایشان بنای ناسازگاری و عذر تراشی نهادند و متفرق شدند و هنگامی که پس از نهیب امام حسن مجتبی در پی عزیمت معاویه به موصل و استقرار او در روستای مسکن، اندک نفراتی به قصد جهاد و همراهیِ امام گرد هم می‌آیند، دستگاه شایعه پردازِ معاویه قوی‌تر از قبل وارد عمل می‌شود.

♦️و از سویی دیگر برق سکه‌های معاویه کارِ خودش را میکند.
عبیدالله‌بن‌عباس، فرمانده سپاه و عمو زاده‌ی امام، مردی است که فرزندانش به دست معاویه کشته شده‌اند اما در پی پیغامی از معاویه، وظیفه مسلمانی و شرافت هاشمیِ خود را به باد می‌دهد.

متن پیام این است:
اگر به جانب ما بیایی، یک میلیون درهم به تو می‌دهیم؛ نصف آن نقد و نصف دیگرش در کوفه.

♦️و عبیدالله‌بن‌عباس، سپاه را وامی‌گذارد و به سوی دشمن می‌رود.
قیس بن سعد عباده می‌ماند و لشگری از هم گسسته،که شایعه‌ی کشته شدن قیس توسط نیروهای نفوذی و سازمان یافته‌ی معاویه منتشر می گردد و قبل از اینکه صلحی منعقد شده باشد، اخبار کذبِ صلح امام را گسترش داده‌اند.

♦️آن قدر معاویه در این جنگِ شناختی می‌تازد که حتی یارانِ نزدیک امام سردرگم می شوند و غفلت زده و مستأصل، امام را مذل المؤمنین خطاب می کنند!
هیهات از اجتهاد به رأیِ علما و فقها و امان از کم بصیرتیِ خواص و زنهار از قدرتِ اغواگریِ شیاطین جن و انس!

♦️و محصول همه‌ی اینها می شود صلحی تحمیلی و نوشیدن جام زهر برای امامی که باید میان بقاء امت مسلمین و استحاله و هدمِ کامل آن یکی را برگزیند و استراتژی صلح، کار آمدترین و مدبرانه‌ترین، راهبردی است که می‌تواند فرصتی فراهم آورد که دروغها و خدعه‌های سفیانیان و مروانیان رخ بنماید و مسلمانان به وفاق برحق دست یابند و قیامِ بیدارگرِ عاشورا در سال ۶۱ هجری در کربلا بر پا گردد.

✍ مریم اشرفی گودرزی
کد مطلب : 339439