به گزارش
سرویس فرهنگ وجامعه عصر امروز ماه مبارک رمضان ماه آمرزش، توبه و بازگشت به سوي خداوند استب. آنهايي كه در زندگي خويش آلودگيهايي داشته اند مي توانند با روزه و توبه به درگاه الهی جان خود را شتسشو دهند. و به پاكي درون خود بپردازند و از خداي خويش طلب آمرزش كنند.
در این خصوص ضمن بررسی کلام الهی به برخی از راههای بخشش گناهان در قرآن می چردازیم تا ان شاءالله همه از فیوضات این ماه بزرگ الهی بهره مند گردیم و لذا خداوند می فرماید: « بگو ای بندگان من که بر خود ستم و اسراف کرده اید از رحمت خدا نومید نشوید که خدا همه گناهان را می آمرزد»(سوره مبارکه زمر 53)
1. توبه: اولین و مهمترین راه بخشش گناهان، توبه است. خداوند در قرآن همه مردم را به توبه دعوت کرده و ضمانت کرده است که اگر کسی توبه کند، هر نوع گناهی را بیامرزد. حضرت حق در خصوص توبه چنین می فرمایند: اَلَم یَعلَمُوا أَنَّ اللهَ هُوَ یَقبَلُ التَّوبَةَ عَن عِبادِهِ وَ یَأخُذُ الصَّدَقاتِ وَ أَنَّ اللهَ هُوَ التَّوَّابُ الرَّحِیمُ؛ «آیا نمی دانستند که فقط خداوند توبه را از بندگانش می پذیرد و صدقات را می گیرد و خداوند توبه پذیر مهربان است؟ سوره مبارکه توبه/۱۰۴
2. انجام حسنات: یکی دیگر از راههای بخشش گناهان، انجام عبادات و کارهای نیک و پسندیده است. بدین معنا که انجام دادن کارهای خوب جدای اینکه ثواب مخصوص به خود را دارد، موجب بخشش و محو گناهان میشود. در قرآن چنین آمده: «إِنَّ الْحَسَناتِ یُذْهِبْنَ السَّیِّئات»؛ کارهای نیک، موجب بخشش گناهان میشود. البته این بخش از آیه، در آیهای که مربوط به نماز است، قرار گرفته است. ولی کلمه «حسنات» عام است و شامل همه کارهای نیک میشود؛ که البته سرآمده همه حسنات و عبادات نماز است و مهمترین و بالاترین مصداق حسنات بهشمار میرود. در اینباره سلمان از پیامبر اسلام(ص) نقل میکند که همراه پیامبر(ص) در سایه درختی بودیم که ایشان شاخهای از آن درخت را گرفت و تکان داد تا برگهای آن فرو ریخت. سپس در توضیح این کارش فرمود: وقتی مسلمانی به نماز میایستد، همان طور که برگهای این درخت ریخت، گناهانش میریزد.
3. ترک گناهان کبیره: اگر کسی خود را از گناهان کبیره دور نگهدارد، خدای مهربان، گناهان کوچک او را میآمرزد، بدون اینکه توبه کند. قرآن کریم در آیۀ 31 سوره مبارکه نساء میفرماید: «إِنْ تَجْتَنِبُوا كَبائِرَ ما تُنْهَوْنَ عَنْهُ نُكَفِّرْ عَنْكُمْ سَیِّئاتِكُمْ وَ نُدْخِلْكُمْ مُدْخَلاً كَریما»؛ اگر گناهان کبیره را ترک کنید، صغائر شما را میپوشانیم و شما را به یک جایگاه محترم وارد میکنیم؛ دربارگاه کرامت بر شما گشوده میشود؛ شما را به بارگاه کرامت میپذیرند. پس گناه کبیره نکردن بخودی خود برکت دارد. البته باید توجه داشت این حکم شامل گناهان صغیرهای که تکرار میشود و بر آن اصرار میشود، نمیشود؛ چنانچه امام صادق(ع) فرمود: «اگر بر انجام گناهی اصرار شود، آن گناه صغیره نیست».
4. شفاعت: که در روایات مختلف و متعددی به آن تصریح شده است. اما مهم این است که این شفاعت شامل هر کسی نمیشود و تنها کسانی از این موهبت برخوردار میشوند که شرایط آن را داشته باشند. به عنوان نمونه یکی از این شرایط بر طبق روایات، اهمیت دادن به نماز است. در اینباره از پیامبر گرامی اسلام(ص) و از امام صادق(ع) نقل شده که فرمودهاند: «شفاعت ما شامل کسی که نماز را سبک بشمارد، نمیشود».
5. رحمت الهی: خداوند در دو آیه از آیات قرآن، چنین میفرماید: «إِنَّ اللَّهَ لا یَغْفِرُ أَنْ یُشْرَکَ بِهِ وَ یَغْفِرُ ما دُونَ ذلِکَ لِمَنْ یَشاء»؛خداوند به هیچ وجه از گناه شرک، چشمپوشی نمیکند، ولی گناهان کمتر از آنرا میبخشد. خدا با این آیه دست خود را برای بخشش هر گناهی باز گذاشته ولی تنها کسانی که خود او بخواهد، شامل این بخشش میشوند که البته کارهای خدا از روی حکمت صورت میگیرد قطعاً برای این بخشش شرط و شروطی وجود دارد؛ زیرا انجام کار بیحساب و کتاب مخالف با حکمت الهی است.