به گزارش خبرنگار سیاسی عصر امروز، آیت الله محمود امجد یکی از اساتید سابق مدرسه عالی شهید مطهری اخیرا در مراسم اربعین با پرداختن به مبحث عقل گرایی ،همچون ۲ سال گذشته و در زمان وقوع فتنه ۸۸ ،مجددا انتقاداتی را متوجه نظام و حکومت کرده است. آقای امجد در قسمتی از صحبت هایشان اینگونه می گوید: افسوس که نه مردم به مردم اعتماد دارند و نه مردم به حکومت اعتماد دارند و نه حکومت به مردم اعتماد دارد. جامعه اینچنینی رو به سقوط است. این عقل است؟ باید حکومت در خدمت مردم باشد و مردم همراه و کمک حکومت باشند.
ایشان که در زمان فتنه عملا به حمایت از سران فتنه پرداخته اند ، بدون توجه به جایگاه علمی و فقهی که در آن قرار دارند وبا بی توجهی به این موضوع که یک روحانی مهمترین خصیصه اش باید راستگویی و تقوا باشد و بدون اینکه مدرک مستدلی ارائه بدهد رسما ریاست محترم جمهوری را در مظان اتهام قرار می دهد و آنجا که همگان بر خروج " کروبی و موسوی " از دایره نظام اعتراف می کنند به دفاع از این دو نفر مبادرت می ورزد.
وی در قسمتی از سخنانش در زمان فتنه که در آفتاب نیوز باز تاب داده شده است اینگونه می گوید : من به صداقت آقای موسوی بقیین پیدا کرده‌ام و اگر همه کره زمین غیر این را بگوید من از یقیین خود دست بر نخواهم داشت و یا در جایی دیگر در مقام دفاع از کروبی می گوید : ایشان هم شجاع است و هم صداقت دارد .
با این همه لزوم توجه داشتن به این حدیث امام جعفر صادق که در اصول کافی جلد ۲ صفحه ۱۰۴ آمده است باید عنایت داشت و بر اساس احادیث معصومین در مورد برخی از افراد به قضاوت نشست . امام ( ع ) می فرمایند :
لا تَغتَرّوا بِصَلاتِهِم وَلا بِصيامِهِم، فَإِنَّ الرَّجُلَ رُبَما لَهِجَ بِالصَّلاةِ وَالصَّومِ حَتّى لَو تَرَكَهُ استَوحَشَ ، وَلكِنِ اختَبِروهُم عِندَ صِدقِ الحَديثِ وأداءُ الأمانَةِ؛
فريب نماز و روزه مردم را نخوريد، زيرا آدمى گاه چنان به نماز و روزه خو مى كند كه اگر آنها را ترك گويد، احساس ترس مى كند، بلكه آنها را به راستگويى و امانتدارى بيازماييد.
حال سوالی که بایداز آقای امجد پرسیده شود این است که از نظر ایشان مردم چه کسانی هستند ؟ آن مردمی که به هم اعتماد ندارند ، آن مردمی که به حکومت اعتماد ندارند ! در کجای این کشور حضور دارند ؟
هرچند شاید انتقادات مردم نسبت به اوضاع نابسامان اقتصادی در این چند وقت اخیر طاقت برخی هایشان را کم کرده باشد که همین موضوع هم باعث بیان انتقادات شان در مکان های مختلف باشد اما قطعا این نابسامانی ها تا این حد که آقای امجد در موردش بحث می کند نیست .
اگر مردم آن مردمی باشند که در روز ۹ دی ماه برای حمایت از ولایت و نظام مقدس جمهوری اسلامی به خیابانها آمده باشند ،جای تعجب دارد که آقای امجد در موردشان قضاوتی اینگونه ارائه می دهند ؟ مردمی که با نشاط به پای صندوق های رای می روند و حماسه آفرینی می کنند و دوستان آقای امجد یعنی " کروبی و موسوی " با ادعای بحث تقلب کامشان را تلخ کردند .
با بیان این جمله که :"انسان عاقل چیز باقی و با دوام را انتخاب می کند. چیزی که در جامعه ما حاکم نیست عقل است. به بشر چه می گذرد؟ به مردم چه می گذرد؟ حرفی است که امروزه رایج است. چیزی که عیان است چه حاجت به بیان است." راه برون رفت از مشکلات را توجه به عقل گرایی بیان می کند.
مگر نه این است که مردم عملا در برهه های مختلف با تصمیمات عقل گرایانه خویش راه سو استفاده دشمنان را بسته اند ، و ایشان آنها را محکوم به بی عقلی می کند . اگر عقل داشتن به مثابه آن نتیجه دلخواهی باشدکه آقای امجد و همراهانش را به تصدیق فتنه گران دروغگو سوق داده است ! باید به کدام عقل شک داشت ؟
عقل معاشی که برای به دست آوردن روزی بیشتر و ارضا شدن نفس لوامه حکم به تولی از حکومتی را بدهد که زمینه ساز ظهور حضرت حجت ارواحنا فدا است یا عقل معادی که در راه حق ، دست از تعلقات مادی می شوید و برای رسیدن به آن حکومت حق، رنج های این دوران مشقت بار ظلم ظالمان تاریخ را تحمل می کند ؟
هر چند دراین کلام گوهر بار امام حسین علیه السلام که فرمودند : . : لا يَكْمُلُ الْعَقْلُ اِلاّ بِاتِّباعِ الْحَق . هیچ نشانی از تفسیری که آقای امجد ارائه می دهد یافت نمی شود . ویا امام صادق ( ع ) می فرمایند :
اِنَّ اللّهَ عَزَّوَجَلَّ يَقى بِالتَّقْوى عَنِ الْعَبْدِ ما عَزُبَ عَنْهُ عَقْلُهُ وَ يُجَلّى بِالتَّقْوى عَنْهُ عَماهُ وَ جَهْلَهُ؛
خداوند عزوجل به وسيله تقوا، انسان را از آنچه عقلش به آن نمىرسد، حفظ مىكند و كوردلى و نادانى را از او دور مىنمايد .
حال با توجه به این نکات سوالاتی که آقای امجد می تواند به آن پاسخ دهد این است :آیا همه انسانها دارای عقل کامل هستند ؟
اگر قرار بود عقل رهبر باشد و انسان مرید ، لزوم هدایت انسانها توسط پیامبران و ائمه چه فلسفه ای می تواند داشته باشد؟
اگر عقل انسانها کفایت طی طریق شان را می داد چه علتی دارد که رشد معنوی انسانها که به رشد عقلی شان نیز می انجامد مورد توجه شرع مقدس قرار بگیرد.
اگر انسان عقل گرا آنهمه محترم است که آقای امجد بیان می کند چرابرترین انسان ها با تقواترین شان قرار داده می شوند ؟ و خود ایشان نیز پای درس بزرگان نشسته اند و به کسب تکلیف برای رشد عقلی و علمی شان پرداخته اند .
ایشان در ادامه صحبت هایش می گوید : أهل علمی که دلش برای جامعه نسوزد أهل علم نیست و کاری به عقل ندارد. کسی که رفاقت بازی حزب بازی و سیاست بازی کند از حقیقت اسلام دور است. عمامه و علم وقتی ارزش دارد که نماد حمایت از مردم باشد.
بر اساس همین جمله چرا ایشان اجتماع میلیونی مردم در یوم الله ۹ دی را نمی بیند تا بدور از رفاقت بازی و حزب بازی و سیاست بازی که از حقیقت اسلام بدور است ، همصدا با همین مردم از دستگاه قضایی طلب اجرای عدالت بر علیه سران فتنه ۸۸ نماید. ایشان برای اینکه ثابت کند عمامه و علمشان ارزش دارد باید از سران فتنه برائت بجوید تا حرف هایشان بر دل مخاطبین بنشیند .
آیا می شود در مقام یک عالم بر منبر رسول الله نشست که از راستگویی تعبیراتی اینگونه بیان می فرمایند که :
عَلَيْكُمْ بِالصِّدْقِ فَاِنَّهُ مَعَ البِرِّ وَ هُما فِى الْجَنَّةِ وَ اِيّاكُمْ وَالْكِذْبَ فَاِنَّهُ مَعَ الْفُجورِ وَ هُما فِى النّارِ؛
شما را سفارش مىكنم به راستگويى، كه راستگويى با نيكى همراه است و هر دو در بهشتاند و از دروغگويى بپرهيزيد كه دروغگويى همراه با بدكارى است و هر دو در جهنماند.
هرچند از آن دسته که در فتنه با سکوت بی موقع شان و یا حمایت های بی دریغ شان به فتنه گری ها کمک نمودند هیچ انتظاری جز این نمی رود که در مقام انتقاد هرآنچه که احساس می کنند درست است به زبان جاری کنند و آقای امجد هم از این قائده مستثنی نیست. این عده فقط زبان به انتقاد می جنبانند بی آنکه راه حلی برای برون رفت از مشکلات ارائه دهند.
