داخلی آرشيو خبر تاريخ و حماسه

می رسد بر گوش صدای سال نو // ما به سر داریم هوای سال نو

به گزارش سرویس تاریخ و حماسه عصر امروز؛ امروز آخرین روز سال 1401 را سپری می نماییم و تا ساعاتی دیگر آغاز سال 1402 را جشن می گیریم. به همین مناسبت اشعاری از شعرای کشور در وصف نوروز را تقدیم نگاه مهربانتان می نماییم و پیشاپیش سال نو را خدمت شما عزیزان تبریک عرض نموده و سالی پُراز موفقیت برای همه مردم عزیزمان آرزومندیم.


#سال_نو_مهدوی

عید است،گل ناب بیا یامهدی
ای حضرت ارباب بیا یامهدی
عشقِ تو مُقلب القلوب دلهاست
عشقِ دلِ بی تاب بیا یامهدی

#مجتبی_دسترنج_ملتمس



 #بهاریه

برای مردم اگر نوبهار نوروز است
برای ما، همه‌ی روزگار نوروز است

بیا به دیده‌ی خوش بنگریم در ایام
که هر دقیقه‌ی دنیا ؛هزار نوروز است

اگر رها شدن از خویش عید ما باشد
به حکم آینه‌گی روز دار نوروز است

آهای گل! به جهان ساده‌تر کنار بیا
که در کنار تو هر روز خار نوروز است

شب فراق عزیزان ما؛ شب یلداست
هر آن زمان که در آغوش یار؛ نوروز است

بیار باده‌ی کهنه، که عهد تازه کنیم
که از جهان کهن یادگار نوروز است

برای ما که همه عمر در پی وصلیم
همین که ختم شود انتظار، نوروز است

می‌آید آن که شب عید می‌رسد با او
که روز آمدن آن سوار نوروز است

#مجتبی_خرسندی✍️




هفت سین علوی


می‌نویسم علی به اذنِ خدا
وَ به نامِ خدا و شیرِخدا

سالِ من با تو می‌شود آغاز
سالِ نیکوم، با تو شد زیبا

سفره‌ی هفت سینِ امسالم
با تو شد پَهن، سفرِ دارِ وَلا

سین اول شکسته دل گویم
سمتِ شهرِ نجف «سلام آقا»

سین دوم فدایی اَت هستم
«سنه قربان»، امیرِ اَرض و سما

سین سوم به سجده اُفتاده ست
«سجده» بر خاک پایتان مولا

سین چارم «سرود» می‌خوانم
یا علی یا علی، علی اَعلا

سین پنجم به حقِ پنج تَنَت
«سائلم»، شاه عنایتی فَرما

ششمين سین برات یک «سفر» است
اربعین، از نجف به کرببلا

سین هفتم به رویِ لب گل کرد
صلواتی «سلامتی» شما

هفت سینم به سَر رسید اما
نرسید از سفر گُلِ زهرا

کاش سالِ ظهور بود امسال
از دعایِ علی شَهِ والا

وارثِ ذوالفقار می آمد
شیعه می‌شد تمامیِ دنیا

یاعلی، شعر من به سر آمد
«ملتمس» دارد التماس دعا..


#مجتبی_دسترنج_ملتمس



#بهاریه

می رسد بر گوش صدای سال نو
ما  به سر  داریم  هوای  سال  نو

دلنشین  است عطر و بوی نویهار
دلنواز  است  نغمه های  سال نو

بر نهادیم  پشت سر  ایام  سخت
بسته ایم  دل  بر صفای سال نو

سالها   گفتیم   دریغ  از  پارسال
کاش بود خوشرنگ حنای سال نو

حکمران گردد به گیتی عدل و داد
معنوی    باشد   فضای  سال نو

باشد  امسال    سال   پایان   فراق
جاء الحق    باشد   نوای  سال  نو

مست  و  خرم  گردد  هر دلداده ای
از    شمیم   دل  ربای   سال   نو

فاخرا  بنما   دعا   از   جان  و  دل
غم  نباشد   در   سرای   سال  نو

"" "" "" "
شاعر : مسلم فرتوت(فاخر)
 


 #بهاریه

بادنوروز وَزَد جانب هَردَشت ودَمَن
میکند بازطبیعَت جامهٔ تازه به تَن

رَقص گُلها خَبَراَزآمدن عید دهَد
آمده بازطَراوَت به گُلستان وچَمَن

هَمه جا خانه تکانی است چه عیبی دارَد
خانهٔ دل بتکانید شُما ای مَرد وزَن

اَزنَسیمی که وَزد بَرتَن هَرپیروجَوان
یابگویَم زغَم یارسفر کَرده سُخَن

سالها جشن گرفتیم که عیدآَمده است
آمَدوکَم نَشده اَزدل مادَرد ومَحن

مَگرآنروز که آن یارسفر کَردهٔ ما
بنهَد پای زلُطف وکَرَمش سوی وَطَن

اَحسَنُ الحال شَود حال دل ما آری
هَرکجاپُرشَود اَز عطرخوش اِبنُ الحَسَن

دگراَزظُلم وستَم نیست خَبردرهمه جا
دیده روشَن شَوداَزنور امام مُمتَحَن

خسروی فَر



#بهاریه

نو سروده ای به بهانه ی فصل بهار و طبیعت.

به فــرق خـاک از آن پـا نـهـاده است درخـت
که دل به عــالم خاکــی نداده اسـت درخـت

به خاکساری او غبطه می خــورم که ز خاک
نه یک،که صد سر وگردن زیاده است درخت

قــدش خـمـیــده ز بـار گــران  منّــت نیست
که روی شانه ی خود سر نهاده اسـت درخت

بــرای  اهل  دل  آئـیــنــه ها  به  کـــف دارد
ز بسکه یکدل و یکرنگ و ساده است درخت

ز خـوان رحمت او خــاص و عـام بهره ورند
که ســایه سار ســوار و پیاده اســت درخت

چه زخـــم ها که ز داس و تـبــر به تن دارد
ولی قرار خــود از کف نداده است درخـــت

ز بـرگ بـرگ شـجــرنامـه های  او  پیـداست
که ریشــه دار و اصیل و نژاده است درخت

من از طبیعـت و آنچــه در اوســت فهمیدم
که عضـو ارشـد این خـانواده اسـت درخت

غـــــرور و نــاز بـه اهـل  کـــرم  نـمی آیــد
چه بی ادا و اصــول و افـاده است درخـت

فـــروتـنــان  صمــیـمی بـلنــد  مقــدارنـد
در این میانه ولی فوق العاده است درخـت

همیشــه دســـت نیایــش  بـر آســمان دارد
بغل به روی اجــابت گشــاده اســت درخت

مدام گـــرم ســماع اسـت و دســت افشانی
که جام گل به کفش ،جام باده است درخت

به رهگذار زمــان تا همـیـشــه پا بـرجـاست
که روی پای خودش ایسـتاده اسـت درخت

***
ســـــــــوار گمـــشــده انـگار  مـی رســـد از  راه
که چشـم دوختـه بر خط جاده است درخت

شعر: استاد محمد علی
مجاهدی(پروانه)



 #بهاریه

               «نوعروس بهار»

حریر سبز به تن کرده ، نو عروس بهار
که روی دامن مهرش، هزار نقش ونگار

نسیم نغمه زنان ، می وزد به دشت ودمن
به گوش میرسد از هر کرانه صوت هزار

وَ چشمه های زلال از نشیب کوهستان
برقص وزمزمه جاری شدند معجزه وار

شکو فه های درختان به ناز میخوانند
سرود جشن تولد ، به یمن مقدم یار

خروش صاعقه دارد، پیام شادی ابر
که گرد غم بنشاند ، به اشک گوهر بار

عجب شکوه غریبی ، شبیه معجزه هاست
تجسمی ز نشور است وجَنهُ الاَبرار

دو عید آمده باهم ، بهار و، ماه خدا
خدا کند که بیاید گل همیشه بهار

فضای صبح شود پر، ز عطر نرگس مست
و هجر یاس بپایان رسد ، در این گلزار

دوباره دشت "شقایق " پر از جوانه شود
و وصل یار میسر شود ، پس از ادبار..‌‌‌


        ✨ سال نو بر همگان مبارک✨

شعر: استاد حمید رضازاده "