به گزارش
سرویس سیاسی عصر امروز ولایت فقیه چیزی نیست که امام خمینی(ره) از خود ابداع کرده و خواسته باشند که به مردم القاء نمایند بلکه در فقه شیعه آمده و جزء اصلی ترین واجبات دین اسلام است که باید در عصر غیبت امام زمان (عج) در راس یک حکومت اسلامی قرار بگیرد وگرنه آن حکومت از نظر اسلام مشروعیت ندارد حتی اگر بر اساس قوانین آن کشور مردم رای داده باشند از سوئی تبعیت همه مردم حتی علماء و مراجع تقلید هم در امر حکومت موظف به تبعیت از ولایت فقیه می باشند.
در سده های اخیر۵۹ عالم و فقیه همانند شیخ مفید در عراق و ابن قول وی در قم و شیخ صدوق در شهر ری تهران از قرن سوم و چهارم هجری آغاز کنندگان و تبیین کننده ولایت فقیه بوده اند.
بنابراین: تا سال ۱۳۴۲ شمسی که آخرین آنها آیت الله شیخ عبدالکریم حائری یزدی و آیت الله بروجردی و سپس امام خمینی(ره) بعنوان نفر شسصتم و امام خامنه ای نفر شصست و یکم همانند یک نخ تسبیح بهم پیوسته برای تبیین جایگاه ولایت فقیه تلاش کرده اند.
برای اولین بار حدود ۵۴۰ سال پیش حکومت رسمی ایران توسط شاه اسماعیل صفوی؛ اسلامی و مذهب آن شیعه اعلام و پایه گذاری گردید که در تاریخ شیعه بی نظیر و فرصت طلایی بدست آمد و از آن زمان ببعد فقه سیاسی شیعه با رسمیت دادن شیعه دوازده امامی به راه انداختن نهضت علمی و فرهنگی به منظور ترویج مکتب شیعه با سخنرانی و تالیف کتب اسلامی و تاسیس مدارس و حوزه های علمیه برای پرورش طلاب؛ مدرس؛ فقیه، حکیم و متکلم شروع به رشد نمود.
نکته بسیار مهم وقابل توجه
۱- یک دسته از علماء آن زمان عقیده داشتند حال که چنین فرصتی پیش آمده؛ شاهِ صفوی بعنوان نائبِ نائبِ امام زمان مطرح و حمایت گردد.
۲- دسته دوم علماء عقیده داشتند علیرغم اینکه این فرصت پیش آمده برای اسلام غنیمت است اما باید و حتما در راس حکومت یک فقیه جامع الشرائط قرار بگیرد تا حکومت مشروعیت پیدا کند و غیر فقیه در این منصب جایز نیست.
فعلا به همین مقدار بسنده می شود.
نتیجه: پس ولایت فقیه یک اصل مهم و محکم اسلامی در زمان غیبت امام عصر(عج) می باشد و کسی نمی تواند آن را مورد تردید قرار داده و یا بهره برداری سیاسی از آن بنماید.
۱۲ فروردین ۱۴۰۱ فرهادنیا
