به گزارش
سرویس سیاسی عصر امروز سفر بشار اسد به امارات را باید از زاویه ای دیگر دید. برخی ها می گویند دنیایِ سیاست دنیایِ شطرنج است باید بدانی که کی، سرباز، رُخ، اسب و یا فیلَت را جابجا کنی. اما در منظومه فکری رهبری بازی سیاست صرفاً بازی شطرنج با قواعدی که مقابلت ترسیم می کند نیست. در دنیای سیاست و در فضای آنارشیک بین المللی گاه باید یک کُشتی گیر بود و با نرمشِ قهرمانانه کُنده دشمن را گرو گرفت و گاه باید مثل یک بازیکنِ عبوس زیر میز بازی زد.
همین فهم دقیق رهبریست که نه اسیر غربگرایانی شد که به مدافعان حرم انگِ مدافعانِ بشار می زدند و در پی برجام منطقه ای بودند و نه بازی را به بازیگرِ منحرف و کج فهمی داد که می گفت شرط بندی بر بشار اسد، شرط بندی بر اسبِ از پیش باخته است.
اگر می خواست اسیر این بازیها بشود همان موقعی که مجلس ششمی ها پس از یازده سپتامبر نامه جام زهر نوشتند زمین بازی را خالی می کرد تا نه تاک بماند و نه تاک نشان. یا اگر مانند یک شطرنج باز؛ اسیر قواعدِ دشمن می شد، امروز ابوبکر بغدادی ها، ابومحمد جولانی ها و ابومسلم شیشانی ها بر منطقه حاکم بودند.
خلاصه کلام اینکه، حضرت آقا فرمودند: من دیپلمات نیستم اما همه مردم و حتی نظریه پردازان خارجی هم فهمیدند که ایشان از دیپلمات ها بهتر دیپلماسی و سیاست را می داند؛ رهبری و مقتدائی زیبنده و برازنده این مقتدای حکیم است.
ایشان طی ۳۳ سال زعامت ثابت کردند که حکیم و سیاستمداری بی نظیر هستند تا جائیکه نظریه پردازان غربی آیت الله خامنه ای را اَبَر حریف و اَبَر سیاستمدار معرفی کرده اند و اذعان داشته اند که دست او را نمی توانند بخوانند.
وجود نازنین و با برکت مقام معظم رهبری نعمت بسیار بزرگی برای ملت ایران می باشد و مردم هم قدرایشان را می دانند. فقط از خدا می خواهیم که یک بینش و عقل درستی به بعضی خواص بدهد که در دالان راحت طلبی و اشرافیت نیفتاده و همانند عمار یاسرها؛ مقدادها؛ میثم ها؛ سلمانها؛ ابوذرها و مالکها؛ همراه و یاور خوبی برای ولایت باشند. ان شاءالله
۲ فروردین ۱۴۰۱ فرهادنیا
