چه جای غر زدن؛ جمعیت حیرت‌انگیز بود
15 مهر 1403 ساعت 13:40
برید کنار میخوام غُر بزنم برای وضع ترافیکی و شلوغی و ازدحام و درهم و برهم بودم مراسم دیروز...ولی چه جای غر زدن. جمعیت دیروز واقعا حیرت‌انگیز بود.
به گزارش عصر امروز وحید یامین پور در مطلبی نوشت:
برید کنار میخوام غُر بزنم برای وضع ترافیکی و شلوغی و ازدحام و درهم و برهم بودم مراسم دیروز...ولی چه جای غر زدن. جمعیت دیروز واقعا حیرت‌انگیز بود.
از درب ۱۳ شرقی تا سر خیابان شهید بهشتی راهی نیست. شاید ۵ دقیقه. ولی ما حدود یک ساعت در جمعیت گیر کرده بودیم. کسی غر نمیزد. همه خندان و مترنّم به صلوات برای سلامتی آقا.این مردم لایق بهترین‌ها هستند. و بهترین چیز اینه که یاری کنندگان اصلی حضرت صاحب الزمان عج باشند، که طبق روایات هستند.
💠وعده قرآن برای ذلت و خواری همیشگی بنی‌اسرائیل و مجازات آنها به دست ایرانیان:
روى بعض أصحابنا. قال: كنت عند أبى عبد اللّه علیه‌السلام جالسا إذ قرأ هذه الآية: ﴿فَإِذا جاءَ وَعْدُ أُولاهُما بَعَثْنا عَلَيْكُمْ عِباداً لَنا أُولِي بَأْسٍ شَدِيدٍ فَجاسُوا خِلالَ الدِّيارِ وَ كانَ وَعْداً مَفْعُولًا﴾. فقلنا: جعلنا فداك من هؤلاء؟ فقال: ثلاث مرّات هم و اللّه اهل قم؛
بعضی از اصحاب ما روايت كرده و مى‌گويد: حضور امام صادق علیه‌السلام نشسته بوديم. امام علیه‌السلام اين آيه شريفه را تلاوت فرمود:(و هنگامى كه نخستين وعده فرا رسد، بندگان سخت‌كوش و نيرومند خود را بر ضدّ شما برانگيزم. به گونه‌اى كه براى دست‌يابى به تبهكاران به جستجوى خانه‌به‌خانه بپردازند. و اين وعده الهى قطعى است) عرض كرديم: فدايتان گرديم، اين بندگان نيرومند و پرتوان كيانند؟ سه بار فرمود: به خدا سوگند! آنان اهل قم هستند.
آیت الله طبسی در درس مهدویت چنین افزوده‌اند:ممکن است مضمون این روایت این باشد که زوال و پایان حکومت جعلی یهود قبل از ظهور به دست اهل قم[🔹️] می‌باشد و مفاد روایت مربوط به سرنوشت یهود قبل از ظهور می‌باشد.
🔹️اهل قم کنایه از مردم ایران است که پیرو فرهنگ اهل بیت‌علیهم‌السلام هستند؛ چون در روایتی دیگر عده‌ای از شهر ری خدمت امام علیه‌السلام رسیدند و خود را معرفی کردند که ما اهل ری هستیم امام علیه‌السلام فرمودند: مرحبا به اهل قم و دوباره خود را معرفی کردند و امام علیه‌السلام همان جواب را دادند سپس امام علیه‌السلام فرمودند: هر کس عقیده او عقیده اهل قم باشد قمی می‌باشد. بحارالانوار، ج57، العلامة المجلسي، ص214، ح3نگا: کتاب تا ظهور، ج2، ص344
کد مطلب: 339546
آدرس مطلب: http://asremrooz.ir/vdchkwnx-23nxmd.tft2.html