سایت تحلیلی خبری عصر امروز 20 فروردين 1393 ساعت 17:16 http://asremrooz.ir/vdcizvay.t1ayq2bcct.html -------------------------------------------------- عنوان : مذاکره کنندگان ایرانی باید از موضع قدرت مذاکرات را پیش ببرند -------------------------------------------------- توافق نامه جامع که می گویند از اردیبهشت ماه پیش نویس آن را دارند تهیه می کنند دیگر پیش شرط نیست بلکه اهداف سه گانه ایست که باید برای ایران تامین شود اگر این اهداف تامین شود روی حمایت داخلی حساب باز کنند واگر نه همین روند ادامه پیدا کند یعنی بازهم کارشکنی غربی ها بویژه آمریکا در دوران موقت تبدیل به یک گفتار دائم شود بطوری که ایران کاملا داشته های هسته ایی خود را تحت دوربین های آبی آژانس قرار دهد و طرف مقابل ۱+۵ حق مردم ایران را نپذیرد یعنی حق هسته ایی از یک طرف و حق ارتباطات و تعامل آزاد وخروج از تحریم ها از طرفی دیگر آن موقع در ایران طبیعتا هیچ تضمینی برای حمایت وجود نخواهد داشت. متن : به گزارش سرویس سیاسی عصر امروز حشمت الله فلاحت پیشه استراتژیست مسایل سیاسی در گفتگوی تفصیلی با عصر امروز در مورد مذاکرات حال حاضر ژنو اظهار داشت: الان زمانی است که ایران باید از موضع قدرت مذاکره کند تا به مثلث توافق که عبارت است از شناسایی حق هسته ایی ایران، اثبات سالم بودن برنامه هسته ایی توسط ایران با گزارش آژانس و رفع کامل تحریم ها برسد در غیر این صورت اگر دوباره کارشکنی های طرف غربی به ویژه آمریکا تبدیل به یک گفتار دائم و حق مردم ایران نادیده گرفته شود و نیز هرگونه توافق ناقصی شکل بگیرد طبیعتا در ایران با مخالفت روبرو خواهد شد. نماینده سابق اسلام آباد غرب در مجلس شورای اسلامی پیرامون روند مذاکرات ایران با کشورهای ۱+۵ گفت: مذاکراتی که منجر به توافقنامه ژنو شد زیر بنای توافق جامعی است که ایران و ۱+۵ باید این توافق نامه را مستند و اجرایی کنند. توافق قبلی بین دوطرف ایران و کشورهای۱+۵ با عنوان NO PAPER یا توافقی که هنوز مستند و نهایی نشده مطرح شد ولی توافق نامه جامع توافقی است که باید نهایی شود و حالا مذاکرات راجع به این دارد شکل می گیرد ودر فاصله بین این دو سند یک مرحله ای را طرفین گذرانده اند تحت عنوان مرحله اجرای موقت وشش ماهه توافق نامه ژنو که به عبارتی سنجش حسن نیت متقابل به حساب می آید. وی افزود: اهدافی مشخص که تحت عنوان سه گانه توافقی یا مثلث توافق مطرح هست عبارتند از: ۱- شناسایی حق هسته ایی ایران ۲- اثبات سالم بودن برنامه هسته ایی توسط ایران با گزارش آژانس ۳- کنار زدن و رفع کامل تحریمها یعنی توافق نامه ژنو یک توافق نامه هدف محور است نه پیش شرط محور به عبارتی تا قبل از این طرفین روی پیش شرط ها مذاکره می کردند که توافقی صورت نگرفت ولی زمانی که در مورد هدف ها توافق کردند یعنی مشخص شد که این مسیر پرسنگلاخ بالاخره به سه هدف عمده می رسد مساله فرق کرد. فلاحت پیشه افزود: در طول این مدت که دوران راستی آزمایی عملی طرفین بود متاسفانه به خوبی اجرا نشد یعنی تنها بخشی از توافق نامه که به خوبی اجرا شد مربوط به ایران بود یعنی ایرانی ها سلامت هسته ایی خودشان را با سند و گزارش آژانس اثبات کردند و بازرسی ها را پذیرفتند و کارهایی مانند اکسیده کردن سوخت ۲۰% را هم انجام دادند و حتی بازرسی های فرا پادمانی هم پذیرفتند ولی در طرف مقابل دیدیم در دو قسمت نوعی نوسان و حتی نقصان شکل گرفت، نوسان در موضوع شناختن حق هسته ایی ایران بود که در غالب بازی سیاسی، طرفین غربی سعی کردند این حق هسته ایی را به رسمیت نشناسند که بعضی از آنها نگاه کمی را مطرح کردند یعنی تعداد سانتریفیوژ را مدعی بودند، که باید حداکثر به ۵۰۰۰ تا برسد و بعضی هم گفتند اصلا برنامه هسته ایی ایران باید تعطیل شود حتی در بیانیه مشترک ۱+۵ هم که بیانیه وسیعی است این حق، در آن شناخته نشده است هر چند که برخی هم این حق را به رسمیت شناختند و نقصان در موضوع تحریم ها بود که ما دیدیم عملا ساختار تحریم ها حفظ شد حتی حداقل هایی از درآمد حاصل شده ایران که مسدود شده بود و باید آزاد می شد چیزی حدود یک بیستم آن هم به خوبی آزاد نشد. وی گفت: علاوه بر آن تحریم های جدیدی هم اعمال شد به عبارتی بعضی از کشورها مشخصا آمریکایی ها به این سمت رفتند که تحریم ها آنطور که جمهوری خواهان و دموکراتهای مخالف ایران می خواهند یک ماهیت جدا پیدا کند تحت عنوان تحریم های رفتاری، برای تنظیم رفتار ایران در حوزه هایی از جمله حقوق بشر، دموکراسی، صلح خاورمیانه که بایداین تحریم ها باقی بماند. فلاحت پیشه افزود: به عبارتی آنها وصل کردن تحریم ها به موضوع هسته ایی را نپذیرفتند این رفتار باعث شد که در عمل طرف ایرانی با نوعی تردید و نگرانی وارد مذاکرات شود. مسایل دیگری هم مطرح شده بود از جمله تلاش برای مطرح کردن توان نظامی ایران، موشک های بالستیک ایران مسایل حقوق بشری و دموکراسی که هجمه های سیاسی بود که ادامه پیدا کرد که قطعنامه پارلمان اروپا در این رابطه شکل گرفت لذا اعتقادم براین است که طرفین چیزی حدود دوماه ونیم وقت دارند که توافق نامه جامع را شروع به اجرا کنند و اگر نتوانستند باید روند موقت را تمدید کنند که این روند موقت باعث می شود اصل توافق نامه ضربه بخورد ولی رسیدن به توافق نامه جامع که می گویند از اردیبهشت ماه پیش نویس آن را دارند تهیه می کنند دیگر پیش شرط نیست بلکه اهداف سه گانه ایست که باید برای ایران تامین شود اگر این اهداف تامین شود روی حمایت داخلی حساب باز کنند واگر نه همین روند ادامه پیدا کند یعنی بازهم کارشکنی غربی ها بویژه آمریکا در دوران موقت تبدیل به یک گفتار دائم شود بطوری که ایران کاملا داشته های هسته ایی خود را تحت دوربین های آبی آژانس قرار دهد و طرف مقابل ۱+۵ حق مردم ایران را نپذیرد یعنی حق هسته ایی از یک طرف و حق ارتباطات و تعامل آزاد وخروج از تحریم ها از طرفی دیگر آن موقع در ایران طبیعتا هیچ تضمینی برای حمایت وجود نخواهد داشت. دکتر فلاحت پیشه اذعان داشت: اعتقادم بر این است که در زمانی هستیم که مذاکره کنندگان ایرانی باید از موضع قدرت مذاکرات را به پیش ببرند چراکه ایران قوی تر از ده سال گذشته است دستاورد های هسته ایی کشور منجر به توان بیشتر ایران شده است واز طرفی شکست های استراتژیک آمریکایی ها منجر به تضعیف توان آمریکا شده است بطوری که رژیم صهیونیستی اذعان می کندآمریکایی ها ضعیف شده اند حتی اسراییل هم دیگر نمی تواند به عنوان یک پشتوانه ی ثابت آن ها را به حساب بیاورد لذا شرایط طوری است که رسیدن به توافق جامع، حقوق هسته ایی ایران را باید تامین کند وگرنه هرگونه توافق ناقص با مخالفت در ایران مواجه خواهد شد. عضو هیات علمی دانشگاه علامه طباطبایی در مورد قطعنامه حقوق بشری پارلمان اروپا وپالس های منفی از داخل ایران گفت: دوران پالس های منفی در ایران گذشته است در دهه ۹۰ طیفی پالس هایی می دادند و حتی کشورهای غربی را تحریک می کردند در کمیته ششم سازمان ملل متحد و یا در پارلمان اروپا که ایران را محکوم به نقض حقوق بشر کنند، خود آنها هم دچار یاس و پشیمانی شده اند لذا واقعیتی که وجود دارد این است که غرب به دنبال تحریک و تقویت نوعی نگاه به بیرون در داخل است و برخی سعی می کنند به مداخله غربی ها در ایران مشروعیت دهند ولی من معتقدم شرایط کنونی نظام و همین دولت شرایطش با دهه نود بسیار متفاوت است علتش هم این است که به رغم اینکه در دوران آقای خاتمی ایشان با حسن نیت استراتژی لبخند و گفتگوی تمدنها را در پیش گرفته بود ولی نهایتش منجر به گفتگوی انتقادی و نوعی گفتگوی تحقیرآمیز شد که هشت سال فرصت ها وانرژی ها رادر زمینه های اقتصادی وتجاری از بین برد الان هم اعتقادم بر این است که هیچگونه ظرفیت وبه هیچ وجه،تحمل نوعی گفتگوی انتقادی با اروپا در ایران وجود ندارد. تحلیلگر علوم سیاسی و مسایل استراتژیک بیان کرد: من قبلا هم عرض کرده ام که پذیرش نوعی گفتگوی انتقادی با اروپا به پاشنه آشیل در دولت آقای روحانی تبدیل خواهد شد و دولت آقای روحانی به شدت باید مقابل آن بایستد. برخی از حامیان و یا کسانی در بدنه دولت به دنبال پذیرش نوعی نگاه انتقادی تحت عنوان توجه به دغدغه های اروپایی ها هستند، باید آنها در دولت با واکنش منفی مواجه شوند. این استاد دانشگاه در مورد قطعنامه پارلمان اروپا نیز اظهار کرد: این قطعنامه ها لازم الاجرا نیستند ولی صادر می شوند که در مورد ایران لابی های قدرتمندی فعال هستند که این لابی ها چنین قطعنامه هایی را عمده می کنند و سعی آنها بر این است که مسیر گفتگوهای ایران با ۱+۵ وتوافقات ایران با غرب را تحت الشعاع قرار دهند لذا باید با حساسیت برخورد کرد به هیچ وجه نباید اعتنایی به این قطعنامه ها صورت گیرد حتی به نظر من طرح انگشت نگاری که در مجلس بحث شده است باید بر اساس منافع ملی کشور تنظیم شود و با نوعی غربالگری شکل بگیرد که آن دسته از مقامات اروپایی که در شکل گیری طرح های منفی نقش دارند حتما مورد انگشت نگاری قرار بگیرند و آن دسته از اروپایی ها از جمله تجار، صنعتگران و اقتصادی ها که تعامل با آنها به نفع کشور است از شمول این طرح خارج شوند بدون اینکه انفعالی عمل کنیم در میدان مین آن ها نیز نباید پا بگذاریم.