البته کار شجریان در فتنه 88 چنان بالا گرفت که دوست و همکار دیرینش، استاد لطفی هم به او تاخت و از همصدا شدنش با رسانه‌هایی که خیانت آنها به این مملکت ثابت شده است انتقادی تندی کرد. شجریان در ایام فتنه 88 و پس از آن بجای عذرخواهی بابت نفهمیدن امور و همراهی با مشتی جانی و اراذل اوباش با وقاحت تمام عنوان داشت که: " آن شرایط شرایطی بود که ایجاب می کرد. از من می خواستند که همراهشان باشم،!! من آن سرود را خواندم و البته پشیمان نیستم!! به هر حال شرایط آن موقع این بود و من آن را خواندم. بعد از انتخابات هم خواندم و دوباره خودم ساختم و خواندم."

البته جناب وزیر بدانید که این آقا انتقاداتش تنها به حوادث فتنه 88 هم نبود بلکه حتی حاضر نبود صدایش بر روی تصویر دلاوریهای مردم و امام(ره) آنان نیز باشد و در اعتراض به صداوسیما با گستاخی تمام مستقيما حضرت امام خميني(ره) را در تيررس سخنان نسنجيده خود قرار داد و از اين كه صدايش بر تصاوير پياده شدن امام راحل از هواپيما در سال ۵۷ از تلويزيون پخش مي‌شود به شدت انتقاد كرد و اعلام كرد كه من اين آهنگ را براي ايشان نخوانده‎ام!

لذا جناب وزیر می بینید ماجرای شجریان و اشتباهات او که با بی‌تدبیری، خودش بوجود آمد و او را چنان غرق در سیاستی کرد که از آن هیچ سررشته‌ای نداشت و یا فریب مصاحبه با بی‌بی‌سی و فلان شبکه خائن را خورد و در مقابل مردمش ایستاد و هزار نکته دیگر کار را بجایی رسانده که وی باید ابتدا از مردم کشورش عذرخواهی نماید.