به گزارش عصر امروز: اَللَّهُمَّ إِنّا نَشْکُو إِلَيْکَ فَقْدَ نَبِيِّنا وَغَيْبَةَ وَلِيِّنا وَشِدَّةَ الزَّمانِ عَلَيْنا وَوُقُوعَ الفِتَنِ بِنا وَتَظاهُرَ الأَعْدآءِ عَلَيْنا وَکَثْرَةَ عَدُوِّنا وَقِلَّةَ عَدَدِنا. اَللَّهُمَّ فَافَرُجْ ذلِکَ بِفَتْحٍ مِنْکَ تُعَجِّلُهُ وَنَصْرٍ مِنْکَ تُعِزُّهُ وَإِمامِ عَدْلٍ تُظْهِرُهُ إِلهَ الحَقِّ رَبِّ العالَمِينَ. اَللَّهُمَّ إِنّا نَسْأَلُکَ أَن تَأْذَنَ لِوَلِيِّکَ فِي إِظْهارِ عَدْلِکَ فِي عِبادِکَ وَقَتْلِ أَعْدآئِکَ فِي بِلادِکَ حَتّي لا تَدَعَ لِلْجَوْرِ ...(1)
نحوه تعامل امام مهدی (عج) با دشمنان
«دربارۀ آيۀ: فَمَهِّلِ اَلْكافِرِينَ أَمْهِلْهُمْ رُوَيْداً(2) «پس كافران را مهلت بده، آنها را به اندك مهلتى» در تفسير قمى چنين آمده است: براى هنگام قيام قائم، پس او از جبّارها و طاغوتها و... براى من[خداوند متعال] انتقام مىگيرد.»(3)
ابن زرير غافقى از امیرالمؤمنین علیه السلام نقل نموده که مىفرمود: «او با تعداد دوازده هزار تن حداقل و پانزده هزار تن حداكثر، خروج مىكند، ترس و وحشت پيشاپيش او (بدل دشمنان) راه مىيابد. هر دشمنى كه با وى برخورد كند به فرمان خدا او را از پاى درآورد شعار آنان بميران، بميران، مىباشد، و در راه خدا از سرزنش هيچ ملامتگرى باك و هراس ندارند. در اين وقت هفت لشكر از شام بسوى آنها هجوم آورند كه امام (ع) جملگى را شكست داده و آنها را به اسارت خويش درآورد و محبت و نعمت و «قاصّه» و «بزارۀ» آنها به مسلمانان بازگردد و پس از آنان جز خروج دجّال حادثهاى باقى نمىماند، پرسيديم: قاصه و بزاره چيست؟ فرمود: امام زمان حكومت را بدست مىگيرد به گونهاي كه كسى هرچه خواهد بگويد و از چيزى نهراسد.»(4)
امام رضا عليه السّلام فرمود: «خداوند به دست مهدى (عج) زمين را از لوث كافران و منكران پاك مىسازد. زمين زير پاى او پيچيده مىشود و هر كار سخت و دشوارى براى او آسان مىگردد»(5)
«امام مهدى «ع» ، در راه و كار خود سازشناپذير است و در اجراى حدود و احكام الهى و مبارزه با ستمگران قاطعيتى خدايى دارد، چشمپوشى و مسامحهاى در راه و روش او نيست، از ملامت ملامتگران نمىهراسد، از هيچ مقام و قدرتى نمىترسد، و بدون هيچگونه ملاحظهاى تبهكاران را كيفر مىكند و صالحان زاهد و سادهزيست و بىآلايش را در مصادر امور مىگمارد.
قاطعيت، خصلت همۀ رهبران راستين الهى است، و در امام مهدى «ع» اين خصلت در حد اوج و كمال است. و معيار پاكسازى اجتماعات بشرى همين است. عينيت يافتن عدالتى فراگير و ريشهسوزى هرظلم و ستم بايد بدون كمترين ترحم و ارفاق و استثنايى صورت گيرد، به طورى كه در هيچ جاى جهان علت فساد و عامل بيدادى برجاى نماند، تا بتواند بتدريج به مناطق ديگر نفوذ كند، و به توطئه و كارشكنى در كار سامانبخشيدن به جامعۀ بشرى بپردازد.
اين تجربۀ همۀ دوران تاريخ است كه سازش و ارفاق و ملايمت در پاكسازى جامعه و زدودن علل و عوامل ناراستى و نادرستى و تجاوزطلبى، همواره موجب گرديده است تا پس از گذشت اندكزمانى، نيروهاى ضد حق و ضد عدل در سازماندهى مجدّدى تشكل يابند، و از پشت به نيروهاى مردمى و انقلابى يورش آورند، و ضربههاى كارى وارد سازند، و آنان را به كلى از پاى درآورند، يا دستكم تضعيف كنند و در راه و كارشان ناموفق سازند. اين موضوع تجربۀ هميشگى تاريخ است. و ديگربار، در دوران ظهور بزرگ، اين واقعيت ناديده گرفته نمىشود، تا پاكسازى بزرگ و ريشهاى جامعۀ بشرى تحقق خارجى يابد، و از هرشكست و ناتوانى و سستى در امان ماند. از اينرو، امام منجى، در سراسر اندام جامعۀ بشرى سلولى فاسد بر جاى نمىگذارد، و هرخس و خاشاكى را از مسير انسان برمىدارد، و هرفسادى را در نطفه خفه مىكند، و هرستمى را از ريشه مىخشكاند. در همۀ جريانهاى فاسد و ضد انسانى، همۀ عاملان، زمينهسازان و دستياران آن جريانها را از دم تيغ مىگذراند.»(6)
«در آن روز، اسلحه پاسخ اسلحه را خواهد داد و مقاومتها درهم شكسته خواهند شد: «ألخير كلّه فى السّيف» مهدى (عج) با مردم، با زبان منطق و رحمت سخن مىگويد. اما با رهبران ستم و بىعدالتى جهانى با زبان شمشير سخن خواهد گفت و نهضت او انقلاب جزيرهاى نيست، اقيانوسى است كه همهچيز و همهجا را در خود مستغرق خواهد كرد و دشمنان عدالت را منهدم مىكند و گوشهاى از دنيا را باقى نمىگذارد تا دوباره جبهۀ ضدّ عدالت منسجم شوند و خود را جمعوجور كنند و برگردند. نهضت او يك شوخى بشرى نيست، ملحمۀ كبرى است و اين تعبير در روايت آمده است. ملحمۀ كبرى، نبرد بزرگ جهانى است. هر جنگى، يك يا دو متجاوز دارد، گاه يكى و گاهى هردو طرف متجاوزند. اما جنگ مهدى (عج) ، جنگ با اصل «تجاوز» است. جنگ او جنگ با همۀ جنگهاست، با فكر جنگ و با همه جنگافروزان دنيا مىجنگد. (7)
از همین رو در دعای ندبه وقتی شروع به بیان و شمارش صفات آن بزرگوار می کنیم، بعد از نسبت او به پدران بزرگوار و خاندان مطهّرش، اوّلین جملهای که ذکر میکنیم، این است:«این المعدّ لقطع دابر الظّلمه، این المنتظر لاقامة الأمت و العوج، این المرتجی لأزالة الجور و العدوان(8)»؛ یعنی دل بشریت می تپد تا آن نجاتبخش بیاید و ستم را ریشهکن کند؛ بنای ظلم را - که در تاریخ بشر، از زمانهای گذشته همواره وجود داشته و امروز هم با شدّت وجود دارد - ویران کند و ستمگران را سر جای خود بنشاند.»(9)
منابع:
1- دعای زمان غیبت، مفاتیح الجنان
2- سوره طارق آیه 17
3- مکیال المکارم ج 1 ص 80
4-عصر ظهور، علی کورانی ص317 به نقل از ابن حماد ص 96
5- احتجاج طبرسی، ج ٢ ، ص ۴۴٩ ، كمال الدين، ج ٢ ، ص ٣٧٧
6- عصر زندگی و چگونگی آینده انسان و اسلام ، محمد حکیمی ج1 صص 79-78
7- مهدی (عج) ده انقلاب در یک انقلاب ، حسن رحیم پور ازغدی صص23-22
8- کجاست آنکه براى برکندن ریشه ظالمان و ستمگران عالم مهیا گردیده؟ کجاست آنکه منتظریم اختلاف و کج رفتاریهاى اهل عالم را به راستى و اصلاح کند؟ کجاست آنکه امیدواریم اساس ظلم و عدوان را از عالم براندازد؟
9- بیانات مقام معظم رهبری در دیدار اقشار مختلف مردم به مناسبت عید نیمهشعبان1381/07/30