به گزارش
سرویس تاریخ و حماسه عصر امروز، حضرت امام محمد باقر(ع) فرزند حضرت علی بن حسین امام سجاد(ع) اول رجب و یا سوم صفر سال ۵۷ هجری دیده به جهان گشود. مادر گرامی ایشان" فاطمه" دختر امام حسن مجتبی (ع) است، از این رو امام باقر(ع) نخستین علوی و فاطمی به شمار رفته است. آن حضرت پس از امام سجاد (ع) حدود نوزده سال، امامت و رهبری شیعیان را به عهده داشتند و در روز دوشنبه هفتم ذیحجه سال صد و چهارده هجری قمری در سن پنجاه و هفت سالگی به شهادت رسیدند.
امام باقر (ع) داراى خصال ستوده و مؤدب به آداب اسلامى سيرت و صورتش ستوده بود. پيوسته لباس تميز و نومي پوشيد. در كمال وقار و شكوه حركت مي فرمود .
از آن حضرت مي پرسيدند: جدت لباس كهنه و كم ارزش مي پوشيد تو چرا لباس فاخر بر تن مي كنى؟ پاسخ مي فرمود: مقتضاى تقواى جدم و فرماندارى آن روز كه محرومان و فقرا و تهيدستان زيادبودند چنان بود. من اگر آن لباس بپوشم در اين انقلاب افكار نمي توانم تعظيم شعائر دين كنم.
حضرت باقر(ع) بسيار گشاده رو و با مؤمنان و دوستان خويش برخورد بود. با همه اصحاب مصافحه مي كرد و ديگران را نيز بدين كار تشويق مي فرمود. و سفارش مي فرموند: مصافحه كردن كدورتهاى درونى را از بين مي برد و گناهان دوطرف - همچون برگ درختان در فصل خزان - مي ريزد .
حضرتش در صدقات و بخشش و آداب اسلامى مانند دستگيرى از نيازمندان و تشييع جنازه مؤمنين وعيادت از بيماران و رعايت ادب و آداب و سنن دينى، كمال مواظبت را داشت.
امام باقر(ع) و امام صادق(ع) بنیانگذار دانشگاه اهل البیت(س) حضرت امام محمدباقر(ع) در روزگار خود بزرگترین تأثیر علمى و عملى را بر جامعه خویش داشت. حضور در مجامع علمى و تأسیس جلسات فرهنگى یکى از بهترین و ارزنده ترین نوع حضور در جامعه و خدمت به اجتماع مسلمانان بوده و هست، زیرا هر گونه تکامل اجتماعى در ابعاد اخلاقى و معنوى و اقتصادى و...منوط به تکامل فکرى و فرهنگى است.
براى تبیین نقش حیاتى امام باقر(ع) در جامعه اسلامى، همین نکته کافى است که جمع عالمان بر این عقیده اتفاق دارند که فقیه ترین مردم در آغاز سلسله فقیهان شش نفرند و آن شش نفر از اصحاب و شاگردان امام باقر(ع) و امام صادق (ع) بشمار مى آیند. محققان بر این عقیده اند که امام باقر(ع) و امام صادق(ع) در حقیقت بنیانگذار دانشگاه اهل البیت(س) هستند که حدود ۶ هزار رساله علمى از فارغ التحصیلان آن به ثبت رسیده است.
*صلوات خاصه امام باقر(ع)
در صلوات خاصه امام باقر(ع) که از امام حسن عسکری(ع) منقول است، می‌خوانیم:
ﺍﻟﻠﻬﻢ ﺻﻞ ﻋﻠﯽ ﻣﺤﻤﺪ ﺑﻦ ﻋﻠﯽ ﺑﺎﻗﺮ ﺍﻟﻌﻠﻢ ﻭ إﻣﺎﻡ ﺍﻟﻬﺪﯼ ﻭ ﻗﺎﺋﺪ أﻫﻞ ﺍﻟﺘﻘﻮﯼ ﻭ ﺍﻟﻤُﻨﺘﺠﺐ ﻣﻦ ﻋﺒﺎﺩﮎ، ﺍﻟﻠﻬﻢ ﻭ ﮐَﻤﺎ ﺟﻌﻠﺘﻪ ﻋﻠﻤﺎً ﻟﻌﺒﺎﺩﮎ ﻭ ﻣﻨﺎﺭﺍً ﻟﺒﻼﺩﮎ ﻭ ﻣﺴﺘﻮﺩﻋﺎً ﻟﺤﮑﻤﺘﮏ ﻭ ﻣﺘﺮﺟﻤﺎً ﻟﻮﺣﯿﮏ ﻭ أﻣﺮﺕ ﺑﻄﺎﻋﺘﻪ ﻭ ﺣﺬّﺭﺕ ﻣﻦ ﻣﻌﺼﯿﺘﻪ ﻓﺼﻞّ ﻋﻠﯿﻪ ﯾﺎ ﺭﺏ أﻓﻀﻞ ﻣﺎ ﺻﻠّﯿﺖ ﻋﻠﯽ أﺣﺪ ﻣﻦ ﺫﺭیة أﻧﺒﯿﺎﺋﮏ ﻭ أﺻﻔﯿﺎﺋﮏ ﻭ ﺭُﺳﻠﮏ ﻭ أﻣﻨﺎﺋﮏ ﯾﺎ ﺭﺏ ﺍﻟﻌﺎﻟﻤﯿﻦ.
*در وصف مظلومیت امام باقر(ع) بین نماز، وقت دعا گریه می کنی
با هر بهانه در همه جا گریه می کنی
در التهاب آهِ خودت آب می شوی
می سوزی و بدون صدا گریه می کنی
هر چند زهر قلب تو را پاره پاره کرد
اما به یاد کرب و بلا گریه می کنی
اصلاً خود تو کرب و بلای مجسّمی
وقتی برای خون خدا گریه می کنی
آب خوش از گلوی تو پایین نمی رود
با ناله های وا عطشا گریه می کنی
با یاد روزهای اسارت چه می کشی ؟
هر شب بدون چون و چرا گریه می کنی
با یاد زلفِ خونی سرهای نی سوار
هر صبح با نسیم صبا گریه می کنی
