به گزارش
سرویس سیاسی عصر امروز زمانی که در درس های علوم سیاسی درون دانشگاه های ما، صحبت از ماکیاولی می شود و از پندهای ماکیاول به شهریاران سیاسی سخن به میان می آورند همیشه این نکته باقی است که هدف، وسیله را توجیه می کند و برای رسیدن به هدف اجازه انجام هر کاری را دارید. ماکیاول مرده است اما ماکیاولیسم هنوز زنده است و افرادی هستند که هنوز به پند های شهریار ماکیاولی گوش فرا دهند.
بنا بر این گزارش اصلاح طلبان برای رسیدن به اهداف خود از ابزارهای و راه های مختلفی بهره می جویند. این راه ها، در دوره های مختلف چهره های متفاوتی دارند. از قتل های زنجیره ای گرفته تا مباحثی همچون: آشوب های تیرماه سال هفتاد و هشت، ماجرای کوی دانشگاه، ترور سعید حجاریان، فتنه ی ۸۸، ماجرای کهریزک و مواردی از این دست را می توان نام برد که هر یک از آن ها به نحو، به این احزاب، در رسیدن به اهداف خود کمک کرد و در این فرایند همیشه ظلم بزرگ خود را با یک اشتباه کوچک در نقطه ای با سفسطه و مغلطه عوض کرده و جایگاه شاکی و متهم را در افکار عمومی عوض می کنند.
اما این روزها، مباحث جدیدی در سطح جامعه مطرح است که می توان به طرح امر به معروف و نهی از منکر و اسید پاشی اشاره کرد. سوالی که ایجاد می شود آن است که جریان اصلاح طلب در بهره برداری از مسائلی از این قبیل چه اهدافی را دنبال می کند؟
۱: پیروزی در انتخابات آتی مجلس: در گفتارها و رفتارهای اکثر اصلاح طلبان نوعی نگاه به آینده و مجلس بعدی وجود دارد. به طوری که تقریبا در هر اتفاقی رخ می دهد با افراطی خواندن مجلس نهم و اصولگرایان سعی در تضعیف آن در سطح جامعه دارند. مثلا در جایی منتجب نیا قائم مقام حزب اعتماد ملی می گوی: « در انتخابات آینده مجلس افراطیون وارد مجلس نخواهند شد و باید مجلس را ببوسند و کنار بگذارند».
این امر در بررسی طرح امر به معروف و نهی از منکر بیش از پیش خود را نشان داد و چهره های اصلاح طلب آن را به شدت جناحی خواندن تا این نکته را در اذهان تقویت کنند که بخش خاصی از مجلس که اصولگرای غیر اعتدالی هستند خواهان اجرای طرح مذکورند و آنها نتوانسته اند پیام انتخابات بیست و چهارم خرداد را بشنوند.
این خط و نشان کشیدن ها تا آنجا ادامه دارد که برخی از اصلاح طلبان به طور رسمی نام از مجلس آینده می آورند و قائم مقام حزب اعتماد ملی می گوید: روندی که مجلس برای تصویب این طرح دنبال می کند نقض غرض است و امیدواریم که مجلس شورای نگهبان این طرح را تایید نکند اگر هم تایید شود قطعا مجلس آینده مصوبات این طرح را رد خواهد کرد چراکه این مصوبه جنبه خطی و جناحی دارند. همانطور که دیده می شود اصلاح طلبان سعی می کنند نوعی الگوی بهتر از مجلس را از نظر خودشان به مردم ارائه دهند و بگویند اگر این مجلس نتوانست در برابر افراطیون مقاومت کند و چنین طرحی را مغرضانه قبول کرد در مجلس آینده که از جنس دوم خرداد خواهد بود ما می توانیم به این هدف مقدس دست پیدا کنیم.
۲ : تقویت پیوند خود با دولت: مردم در انتخابات ۲۴ خرداد به گفتمان اعتدال رای دادند نه گفتمان اصلاحات.
محمدرضا عارف که کاندیدای اصلی جبهه ی اصلاحات بود بعد از آنکه مشخص شد مورد اقبال مردم قرار نگرفته است، از جانب بزرگان اصلاحات مجبور به کناره گیری شد. هرچند گروه های اصلاح طلب از حسن روحانی حمایت کردند اما اگر ریشه های دو جریان را بررسی کنیم متوجه خواهیم شد که دارای اختلافات بسیاری با هم هستند.
بعد از انتخابات سال هشتاد و هشت، اعتماد عمومی به شدت، نسبت به اصلاح طلبان کاهش یافت و بدنه اجتماعی آنها در سطح جامعه ریخته شد و اکنون، آنان دنبال راهی هستند که بدنه اجتماعی خود و همچنین خواص سیاسی مدنظر که مورد تایید شورای نگهبان هم باشد بازسازی کنند تا بتوانند در انتخابات های بعدی حرفی برای گفتن داشته باشند. یکی از مناسب ترین راه ها هم حرکت کردن پشت سر دولت تدبیر است، و این دولت را پلی برای پیروز ی نهایی اصلاحات و دوم خرداد دیگری کنند.
بنابراین تلاش می کنند در جاهایی ،که مواضع دولت با مجلس دچار اختلاف نظر می شود، مانند بحث امر به معروف و نهی از منکر با بزرگنمایی از فضای غبارآلود نهایت بهره را نصیب خود کنند ،به همین علت است که بعد از سخنان حسن روحانی در جمع مردم زنجان که از طرح مذکور انتقاد کرد رسانه های اصلاح طلب با بزرگنمایی خاصی آن را پوشش دادند به طوری که روزنامه اعتماد ملی نوشت: این بار نقطه اصلی صحبت‌های روحانی رفتار‌ها و برنامه‌هایی بود که این روزها تحت عنوان «حمایت از آمران به معروف و ناهیان از منکر» دنبال می‌شود. صراحت دیروز رئیس جمهور هر چند که در میان تشویق‌های پی در پی حاضران بازهم به چشم می‌آمد اما حجت را بر خیلی‌ها تمام کرد.
باید گفت که همانطور که دولت نیازمند حفظ برخی از بدنه های اصلاح طلبان جهت انتخابات آینده است ، این نیاز از سوی اصلاح طلبان بیشتر احساس می شود . آنان که می دانند بدون کمک دولت در واقع بازنده ی انتخابات خواهند بود سعی می کنند در این قبیل مسائل که مورد پسند آنها هم هست ،پیوند خود را با دولت تقویت کرده به اهداف خود دست پیدا کنند
۳ :حمله به نیروهای انقلابی و حزب اللهیهیات های مذهبی، بسیج و آنان که حامی جریان انقلاب اسلامی محسوب می شوند همواره سدی در برابر اهداف انحرافی اصلاح طلبان محسوب شده اند. تجربه تلخ شکست از این نیروها در سالهای دولت اصلاحات و همچنین فتنه ی ۸۸ نیز همواره این دغدغه را برای اصلاح طلبان به همراه داشته است که حتی اگر به قدرت هم برسند باید فکری به حال این طیف از جامعه بکنند.
بنابراین وقوع حوادثی همچون اسید پاشی در اصفهان این فرصت را برای اصلاح طلبان به وجود آورد که سیبل انتقادات خودرا به سمت نیروهای انقلابی ببرند. برای مثال خبرگزاری "ایسنا" که همواره پاتوق سنتی نیروهای رسانه ای تندروی دوم خرداد بوده است، خبری درباره اسیدپاشی به صورت چند زن در اصفهان را منتشر ساخت که به طور ملموسی تلاش داشت تا این حرکات زننده را به نام نیروهای انقلابی ثبت کند و به مخاطب اینطور القا شود که زنان بدحجاب در اصفهان به طور سازماندهی شده مورد اسیدپاشی متدینین قرار گرفته اند.
به غیر از اهداف فوق که به طور کلی مورد بهره برداری اصلاح طلبان قرار می گیرد می توان به مسائلی همچون انحراف افکار عمومی از اجرایی نشدن وعده های دولت یازدهم، جلوگیری از شکسته شدن نرخ نقد دولت و انحراف افکار عمومی از اقداماتی که باید طی این دولت تا کنون انجام می شده و صورت نگرفته است و تئوری همیشگی "ما خواستیم کار کنیم اما نگذاشتن" را موارد فوق اضافه کرد.
