شنبه ۱۸ شهريور ۱۳۹۶ ساعت ۱۶:۵۱
پیامدهای غفلت از دیانت در جامعه!
در نظام ديني همه ما به نحوي وامدار دين و شريعتيم و حداقل بسياري از مديران و مسئولان و اهالي رسانه نان دين و نظام ديني را ميخورند و حيات و معاش و منصبشان به دين و نظام ديني وابسته است! با اين وجود و عليرغم اين واقعيت، غفلت از دين و نبود دغدغه نسبت به ميزان و کيفيت ديانت در جامعه امري عجيب و باور نکردني است!
به گزارش
سرویس فرهنگ و جامعه عصر امروز غفلت از ديانت و عدم نگراني نسبت به جايگاه و موقعيت دين و احکام الهي در جامعه (آن هم جامعهاي مانند ايران اسلامي) پيامدهاي گوناگوني به دنبال خواهد داشت! پيامدهايي که پنهان ماندن آنها موجبات غفلت همگاني نسبت به ديانت را فراهم آورده است! اگر در جامعه به اين پيامدها پرداخته ميشد و جوانب مختلف آن براي مسئولان و اهالي رسانه و صاحبان فکر و متوليان فرهنگي تشريح ميشد، تا حدود بسياري از ميزان بيحرمتي به دين و احکام آن و انزواي عملي ارزشهاي ديني در جامعه کاسته و دغدغه در مورد ديانت جامعه (به معناي حقيقي و ناب آن) افزايش مييافت!
بنا بر این گزارش سست شدن مباني نظام سياسي حاکم، شيوع قانونشکني و جرايم گوناگون، کاهش اقتدار دروني نظام، تسريع حرکت جامعه به سوي فروپاشي اجتماعي، تزلزل در اعتماد عمومي و... از جمله پيامدهاي غفلت (عمومي و رايج) نسبت به ديانت در جامعه ماست! جامعهاي که هويت و استحکام و مباني خود را از ديانت اخذ کرده است!
اگر به جامعه و سرنوشت خود و آينده فرزندانمان علاقمنديم، اگر شرايط زيستي مطلوبتري را براي خود و آيندگانمان خواهانيم، اگر طالب رشد و شکوفايي و اقتدار براي کشورمان هستيم و اگر در برابر خداو نعمات او احساس مسئوليت ميکنيم، راهي جز افزايش دغدغه نسبت به ديانت و جايگاه و کيفيت دينداري در جامعه نداريم!
اين دغدغهمندي زماني سودمند خواهد بود که به موقع و قبل از وقوع واقعه باشد و الاّ نوشدارو پس از مرگ سهراب ديگر سودي نخواهد داشت! در حالتي خوشبينانه امروز را فرصت داريم و به فرمايش حضرت امام(ره) درنگ امروز فرداي اسارتباري را به دنبال خواهد داشت! و مبادا فردايي در پيش داشته باشيم که ديگر گفتن و نوشتن و پرداختن به دين در جامعه نه فايدهاي داشته باشد و نه مخاطبي!