به گزارش
سرویس تاریخ و حماسه عصر امروز، یازدهم شعبان المعظم مصادف است با ولادت جوان برومند حضرت سید الشهدا(ع) حضرت علی اکبر (ع)، کسی که شبیه ترین فرد خلقا و خلقا و منطقا به رسول اکرم(ص) می باشد.
بنا بر این گزارش حضرت امام خمينی (ره) در درس اخلاقشان در خصوص ابن الحسین(ع) چنین می فرمایند: تمام مدايح و گفتار اهل بيت (عليهم السلام) خصوصاً حضرت اباعبدالله (ع) در مورد حضرت علی اکبر (ع) حاکی از اين است که اگر علی اکبر(ع) در کربلا به شهادت نمی رسيد، خود امام « مفترض الطاعه » می بود. ( يعنی امامی که اطاعت او واجب است).
و اما مادر مکرمه حضرت علی اکبر(ع)، لیلی، دختر ابو مرّة بن عروة بن مسعود ثقفی است. وی از طایفه شریف بنی هاشم می باشد، که به پیامبر اسلا (ص)، حضرت فاطمه زهرا(س)، امیر مؤمنان علی ابن ابیطالب(ع) و امام حسین(ع) نسبت دارد.
درسنّ شریف حضرت علی اکبر(ع)، اختلاف است. برخی می گویند هجده ساله، برخی می گویند نوزده ساله و عده ای هم می گویند بیست وهشت ساله بود. اما بر اساس منابع تاریخ و روایی آنچه مسلم است این است که حضرت علی اکبر(ع) فرزند بزرگ ابی عبدالله(ع) بوده و از امام زین العابدین(ع) بزرگتر بودند.
درباره شخصیت حضرت علی اکبر(ع) گفته شده که وی جوانی خوش چهره، خوش زبان و دلیر بود و از جهت سیرت، خلق، خوی و رخسار، شبیه ترین مردم به پیامبر اکرم(ص) بوده است.
در کتاب خصائص الحسینیه روایتی به نقل از شیخ جعفر شوشتری آمده است: حضرت اباعبدالله الحسین(ع) هنگامی که علی اکبر(ع) را به میدان می فرستاد، به لشگر خطاب کرد و فرمود:« یا قوم، هولاءِ قد برز علیهم غلام، اَشبهُ الناس خَلقاً و خُلقاً و منطقاً برسول الله... ای قوم، شما شاهد باشید، پسری را به میدان می فرستم، که شبیه ترین مردم از نظر خلق و خوی و منطق به رسول الله(ص) است بدانید هر زمان ما دلمان برای رسول الله(ص) تنگ می شد نگاه به وجه این پسر می کردیم... »
اما یکی از مسائل مهمی که در حیات سیاسی حضرت علی اکبر(ع) به عنوان تبعیت از امام زمان خویش مهم است هوشمندی همراه با بصیرت حضرت علی اکبر(ع) است که به خوبی توانست در زمانی مهم با مقتضیات موجود در سپاه اسلام مسوؤلیتی را برعهده بگیرد و داوطلبانه اولین نفری باشد که برای حضور در میدان جنگ اسرار ورزد.
در «زیارت ناحیه مقدّسه»، حضرت ولی الله العظم(عج) خطاب به ایشان آورده است:
السَّلامُ عَلَیكَ یا أوَّلَ قَتیلٍ مِن نَسلِ خَیرِ سَلیلٍ مِن سُلالَةِ إبراهیمَ الخَلیلِ، صَلَّى اللّه ُ عَلَیكَ و عَلى أبیكَ، إذ قالَ فیكَ : قَتَلَ اللّه ُ قَوما قَتَلوكَ ، یا بُنَیَّ ما أجرَأَهُم عَلَى الرَّحمنِ وعَلَى انتِهاكِ حُرمَةِ الرَّسولِ ! عَلَى الدُّنیا بَعدَكَ العَفا
سلام بر تو، اى نخستین كُشته از تبار بهترین بازمانده از نسلِ ابراهیم خلیل! درود خدا بر تو و بر پدرت، آن گاه كه در باره ات فرمود: «خدا، بكُشد آن گروهى را كه تو را كُشت. پسرم! چه جرئتى بر خداى مهربان كردند. و چه جسارتى در هتكِ حرمت پیامبر! پس از تو، خاك بر سرِ دنیا !»
