به گزارش عصر امروز دو هفته پیش گلشیفته مهمان افتخاری Forum des Images در شهر پاریس بود که همان حال و هوای سینماتک فرانسه را دارد. در فوروم فیلم‌های گلشیفته فراهانی به نمایش در آمد از درباره الی ساخته اصغر فرهادی گرفته تا فیلم‌هایی که خارج از ایران بازی کرده است.
در دوران برنامهٔ که برای گلشیفته فراهانی در پاریس ترتیب داده بودند یک سایت ایتالیایی با گلشیفته فراهانی گفت‌و‌گویی انجام داد که بخش‌هایی از آن را در ادامه در کافه سینما می‌خوانید:
درباره انگیزه‌اش برای ورود به سینما:
«این من نبودم که سینما را انتخاب کردم، سینما من را انتخاب کرد. خانواده‌ام روی من سرمایه گذاری کرده بودند که موزیسین شوم. علی رغم آنکه پدرم بازیگرسینما و تلویزیون بود. برای من هیچ چیزی غیر از پیانو ماهیتی نداشت. از دوران کودکی به من پیشنهاد بازیگری می‌شد. اما پدرم به هرحال موافق نبود. یک روز که ۱۴ سالم بود برگشتم به خواهرم گفتم که می‌خواهم تست بازیگری بدهم چون می‌ترسیدند با پدرم در این باره حرف بزنند. از آن روز یواشکی می‌رفتم تست بازیگری می‌دادم. برای من مثل یک بازی بود. جدی نمی‌گرفتمش. کم کم جدی شد و باید با پدرم مطرح می‌کردم. اما نمی‌دانستم چطوی به او بگویم. پس روزی گروهی از دوستان نزد پدرم آمدند و او را متقاعد کردند. مادرم ناراحت شد چون پدرم گفت که باید موسیقی کلاسیک را رها کنم... در ۱۴ سالگی نخستین فیلمم را بازی کردم...
تازه‌ترین گفتگوی گلشیفته فراهانی درباره زندگی در غربت
درباره زندگی در غربت
«... هنوز احساس زخم خوردگی دارم، وقتی مجبور به ترک ایران شدم خیلی آسیب دیدم که واژه‌ها قابل توصیفش نیست. اصلا نمی‌خواستم ایران را ترک کنم. اما کم کم از کشورم پاک شدم. من قبل از ترک ایران ۲۳ فیلم آنجا بازی کردم. گاهی سراغ این نوستالژیای سرزمینم می‌روم و غمگین می‌شوم. ما ایرانی‌ها عاشق غم و غصه و نوستالژی هستیم. بعد تصمیم گرفتم که خودم را وادار کنم که جلو بروم و حالا در فرانسه زندگی می‌کنم. گاهی یک سکانس را در ذهنم تصور می‌کنم که همه هنرمندانی که در غربت زندگی میکنند همه در فرودگاه جمع شده‌اند و لبخند می‌زنند. این صحنه سینمایی را تصور می‌کنم و سپس موسیقی به ذهنم می‌آید. در آخر می‌دانم که همین جا روزی می‌میرم هرچند می‌دانم برای من در قبرستان پرلاشز جایی وجود ندارد. (می‌خندد)»
.jpg)
تازه‌ترین گفتگوی گلشیفته فراهانی درباره زندگی در غربت
تفاوت زندگی در اروپا با ایران
«خیلی متفاوت است. ما ایرانی‌ها مانند بسیاری از مردم خاورمبانه خیلی آینده نگر نیستیم... ما در ایران هر روز را خیلی سخت کار می‌کنیم. برای اروپایی‌هایی که به ایران می‌آیند فکر میکنند ایران کشور عجیبی است. چون می‌بینند مردم در زمان حال زندگی میکنند و خیلی به آینده فکر نمی‌کنند. در فرانسه و در اروپا همه در این تفکر هستند که آینده خود را بسازند. خیلی حواسشان جمع آینده هست. در اروپا همه چیز حساب شده است...»
جای تاسف بسیار دارد که دختری زاده ی ایران آریایی به فردی انگشت نما تبدیل شده است که غربی ها تنها برای فیلم های روسپی و ناشایست خود از این بازیگر معلوم الحال استفاده می کنند و از زمانی که این خانم به زندگی در کشور های غربی روی آورده است تمام توان خود را در عرصه ی بازی در فیلم های مستهجن گذاشته است و سوابق درخشان خانوادگی خود را زیر پا گذاشته است!
شاید اگر این خانم ذره ای از رفتار و منش خانوادگی خود را به ارث برده بود اکنون همانند بازیگر پرطرفدار و عزیز کشورمان خانم الهام زهرایی(چرخنده) در مسیر حرکت به سوی خدا گام برمی داشت و به بازیگری در وطن خود ادامه می داد و بجای رونمایی از بدن خود به رونمایی از هنر بازیگری خود می پرداخت.
