کارشناس برزیلی در ارزیابی مذاکرات هسته‌ای گفت که ایده تمدید مذاکرات وین، خطرناک است و خاندان آل سعود مخالف توافق هسته‌ای است زیرا توافق هسته‌ای ایران را بعنوان یک بازیگر ژئوپولتیک کلیدی در جنوب غرب آسیا صاحب قدرت می‌کند.
به گزارش عصر امروز، در حالی که زمان اندکی تا ضرب‌الاجل مذاکرات هسته‌ای ایران و گروه موسوم به ۱+۵ باقی مانده، گمانه‌زنی‌های متعددی در مورد روند مذاکرات و همچنین سرنوشت این گفت‌وگوها مطرح شده است. به همین بهانه خبرگزاری فارس مجموعه‌ای از مصاحبه‌ها را با کارشناسان و تحلیلگران مطلع از مسئله هسته‌ای ترتیب داده است، که در سلسله گزارش‌هایی منتشر می‌شود:
«پپ اسکوبار» کارشناس برزیلی و خبرنگار «آسیاتایمز» در مصاحبه با خبرگزاری فارس در خصوص چشم‌انداز دور نهایی مذاکرات ایران و ۱+۵ (آمریکا، انگلیس، فرانسه، روسیه، چین بعلاوه آلمان) که هم اکنون در وین در جریان است، گفت: «در این روزهایی پایانی مهم از مذاکرات، بسیاری از غربی‌ها از تمدید مذاکرات بعد از مهلت روز دوشنبه با مارس ۲۰۱۵ سخن به میان می‌آورند. این یک ایده خوب نیست- در واقع خطرناک است. تمامی قدرت‌های نیرومند که مخالف توافق هستند بارها تلاش خواهند کرد تا در مسیر توافق با ایران خرابکاری کنند.»
وی ادامه داد: «تمامی بحث‌های فنی درباره تعداد سانتریفیوژها و میزان اورانیوم غنی‌شده با درصد غنای پایین که ایران می‌بایست حفظ کند، یک حقیقت کلیدی را مخفی کرده است و آن این است که اگر آمریکا خواستار توافق (با ایران) است، همه چیز روی میز قرار داد. روسیه و چین و آلمان نیز خواستار توافق هستند. کاخ سفید از طرف خود، خواستار یک نوع بسیار خاص از توافق است که بوی تسلیم دهد. لفاظی‌های آمریکا لزوماَ مثل قبل است و اینگونه است: ایران یک تهدید بد است که باید مهار شود.»
این تحلیلگر برزیلی تصریح کرد: «تیم اوباما فرض می‌کند که تهران برای رویارویی با داعش به واشنگتن نیاز دارد بنابراین باید امتیازات هسته‌ای بیشتری واگذار کند که این مسئله کلاً مضحک است. در واقع، شبه‌نظامیان شیعه عراق به آسانی می‌توانند خودشان داعش را به کمک ایران شکست دهند، در عین حال، دولت اوباما تمایل دارد که تهران، «بشار اسد» رئیس‌جمهور سوریه را متقاعد کند در حالیکه نیروهای ائتلاف داعش را در هم می‌کوبد (در واقع چنین نمی‌کند) کاری انجام ندهد. بعد از آن چه خواهد شد؟ حملات آمریکا برای تغییر نظام در دمشق تجدید می‌شود؟»
اسکوبار ادامه داد: «دولت اوباما ایده «آلیس در سرزمین عجایب» را در پیش گرفته و فکر می‌کند در صورت عدم توافق، «جامعه بین‌الملل» تهران را مقصر خواهند دانست. این ایده مسخره است و این ایده به طور قطع در واشنگتن، لندن، پاریس، ریاض و بیت‌المقدس در گردش است. بریکس و جنبش عدم تعهد (NAM) این موضوع را به خوبی می‌داند».
وی در خصوص سیاست‌های اوباما گفت: «در این شرایط اوباما از یک اردگ لنگ نیز عاجزتر است. لابی اسرائیل هنوز این دستورکار بی‌رحمانه را دیکته می‌کند که ما همچنان سخت هستیم. هرگونه تمدید مذاکرات به مفهوم آن است که کنگره آمریکا تلاش می‌کند تا تحریم‌ها (علیه ایران) پایانی نداشته باشد، مگر آنکه کاخ سفید توافقی با ایران حاصل آورد که به مفهوم تسلیم بی‌قید و شرط ایران باشد.»
وی ادامه داد: «خاندان آل سعود نیز با اسرائیل و واشنگتن در این زمینه (توافق با ایران) همپیمان است. آنها به هیچ عنوان خواستار توافق نیستند زیرا این مسئله ایران را بعنوان یک بازیگر ژئوپولتیک کلیدی در جنوب غرب آسیا صاحب قدرت می‌کند. خاندان آل سعود ظهور ایران را بیش از دموکراسی غربی برای حیات خود خطرناک می‌‌بیند.»
او در پایان نتیجه‌گیری کرد: «هیچ شواهدی وجود ندارد که کاخ سفید از نظر استراتژیکی آماده رویارویی با تمامی این عوامل پیچیده وابسته به یکدیگر می‌باشد. اگر اوباما واقعاً خواستار توافق باشد (که این تنها موفقیت سیاست خارجی او به حساب خواهد آمد)، می‌بایست تمامی دشمنان قدرتمند داخلی خود بعلاوه اسرائیل و عربستان سعودی را وادار کند تا در راستا و صف کاخ سفید باشند. برای هر ناظر ژئوپولتیکی بی‌طرف واضح است که عادی شدن روابط بین ایران و‌آمریکا و اتحادیه اروپا یک بازی برد-برد است. مشکل اصلی این است که واشنگتن حاضر به اعتراف به این مسئله نیست.»
دور تازه مذاکرات هسته‌ای ایران و گروه موسوم به ۱+۵ در حالی روز سه‌شنبه در شهر وین اتریش آغاز شد که طرفین برای رسیدن به توافق جامع تنها تا روز سوم آذر زمان دارند. گفته می‌شود خودداری آمریکا از پذیرش لغو تحریم‌ها، آنطور که در توافق موقت ژنو مطرح شده بود، از جمله اصلی‌ترین موارد مورد اختلاف طرفین است.
پابرجا بودن اختلافات موجب شده تا بسیاری از تحلیلگران مسئله احتمال تمدید گفت‌وگوها را مطرح کنند. از آنجا که در توافق موقتی که در تیر ماه امسال تمدید شد، تنها یک بار امکان تمدید گفت‌وگوها پیش‌بینی شده، هنوز ساز و کار ادامه احتمالی مذاکرات پس از سوم آذر مشخص نیست.
