به گزارش
سرویس سیاسی عصر امروز آنچه از اخبار رسانه ها در هفته‌های گذشته بدست می آید تردیدی دراین‌باره باقی نمی‌گذارد که وضعیت میدانی نبرد در سوریه رو به بهبود می باشد.
بنا بر این گزارش منابع موثق نیز این موضوع را تأیید می‌کنند که تحت تأثیر جبهه جدیدی که داعش در عراق باز کرده و همچنین در اثر همراهی روزافزون مردم سوریه با ارتش و نیروهای مردمی، تروریست ها در سوریه، نیروی خود را تا حدود زیادی از دست داده است.
به طور کلی اکنون وضعیت میدانی و سیاسی در سوریه به نفع اسد می باشد و پیروزی مقاومت در نبرد سوریه برای دوستان خوشایند و برای دشمنان مقاومت مایع سرافکندگی شده است. لذا از این جهت است که می بینیم اخبار سوریه از سوی این جریانات سانسور یا بایکوت خبری شده است!
لذا برخی از افراد و جریاناتی که می‌گفتند اسد رفتنی است و ایران نباید از وی حمایت کند، اکنون باید پاسخ بدهند که چرا و به چه قصدی به راحتی می خواستند جبهه مقاومت منطقه را دچار مشکل نمایند و آیا این جماعت با همین افکار می خواهند در مقابل آمریکا ایستادگی نمایند!
و آنچه در این میان مهم به نظر می رسد این است که این پیروزی ها در سوریه محصول 5 عامل، سیاست ایران در کمک‌های خود به محور مقاومت، ایستادگی اسد و دولت وی، یکپارچگی ارتش، گسست مردم از تروریست‌ها و پیوند آنها با نیروهای حامی مقاومت و شکست تلاش‌های اطلاعاتی و نظامی و سیاسی آمریکا برای قدرتمند کردن معارضه بوده است.
و اما سیر تحول استراتژی‌های آمریکا درباره گروهک داعش و شکست پی‌درپی آنها به ویژه آخرین مرحله آن‌که اعطای کمک‌های مالی سنگین به تروریست ها در سوریه و حمله به مواضع آنان در عراق، نشان از هم گسیختگی سیاست آنها دارد.
آنچه عیان است نقش آمریکا در ایجاد داعش است که اکنون همین داعش به بلای جان آمریکا در منطقه بدل شده است که به ناچار پس از حمایت بی دریغ از آنان اکنون به مواضع آنها در عراق حمله می کند.
و آنچه در این میان باید برای سازمانهای مدعی حقوق بشری بین المللی ایجاد سئوال نماید این است که چرا آمریکایی که با ژست حمایت از اقلیت ایزدی و مسیحی به مواضع داعش در عراق حمله کرد در سوریه که بدترین اقدامات را همین داعشی ها علیه اقلیت های مختلف انجام دادند با سکوت همراه با کمک های مالی و نظامی آمریکایی ها هم همراه بود؟
آیا این سیاست یک بام و دو هوای آنها را نشان نمی دهد که هرجا منافعشان به خطر بیفتد از هر اقدامی دریغ نمی نمایند و اکنون در عراق به خاطر از دست ندادن چاههای نفت به مواضع آنان حمله کردند!
