آنچه باید از عاشورا و محرم حسینی آموخت درس ایستادگی و پایداری در برابر دشمن است درس استقلال و آزادی، درس عزت و نپذیرفتن لذت زندگانی دنیا در برابر ذلت خوار شدن در برابر دشمن درس پایداری و استقامت بر مسیر حقی که در پیش گرفته ایم و الا حسین(ع) گریه کننده بی معرفت و عزاداری بدون آموختن راه و مرامش را نمی خواهد.
به گزارش
سرویس فرهنگ و جامعه عصر امروز آمادگی جامعه برای ایام محرم نشان از عمق عشق و ارادت قلبی مردم سرزمین ایران اسلامی به ساحت مولا و مقتدایشان حضرت حسین ابن علی(ع) و یاران با وفایش دارد.
بنا بر این گزارش مردم ایران اسلامی هر ساله با برافراشتن پرچم سیاه ابی عبدالله(ع) همزمان دو مطلب را به رخ جهانیان می کشند. اول به پا داشتن عزای خامس آل عبا و ثانیا زنده نگهداشتن راه و مرام حسین(ع) و اصحاب حسین(ع) در مسیر حرکت و زندگی خود به سوی کمال.
به گزارش خبرنگار ما آنچه باید از عاشورا و محرم حسینی آموخت درس ایستادگی و پایداری در برابر دشمن است درس استقلال و آزادی، درس عزت و نپذیرفتن لذت زندگانی دنیا در برابر ذلت خوار شدن در برابر دشمن درس پایداری و استقامت بر مسیر حقی که در پیش گرفته ایم و الا حسین(ع) گریه کننده بی معرفت و عزاداری بدون آموختن راه و مرامش را نمی خواهد.
نگاهی به یاران وفادار ابا عبدالله(ع) به خوبی نشان می دهد که یکی از ویژگی های بارز شهدای کربلا، یقین به حیات اخروی و اعتماد به وعده های الهی به صالحان و مجاهدان راه حق بوده است؛ چیزی که در بسیاری از مردمان آن عصر و این عصر یافت نمی شود. مسلمانان آن روزگار بیش از آن که به آخرت بیندیشند، به دنیا فکر می کردند و پیش از آن که درصدد تضمین سعادت اخروی باشند، در تکاپوی تأمین معاش دنیوی بودند. ابن سعد برای رسیدن به ملک ری، به جنگ سیدالشهدا (ع) آمد و اشراف کوفه با گرفتن رشوه به ابن زیاد پیوستند. یعنی معامله دنیوی. در چنین فضایی، که همه چیز با معیارهای مادی سنجیده می شد، اصحاب و یاران اباعبدالله (ع) اعمال خود را با مقیاس های اخروی می سنجیدند. همین امر، آنان را بر مسلمانان معاصر خود، برتری و امتیاز بخشید.
اما این روزها و در جریان مذاکرات هسته ای و بر خلاف مسیر روشن حسین (ع) و یاران حسین (ع) خیلی ها خواستند مردم را به فروختن استقلال کشور و معامله دنیوی برای رسیدن به رفاه خیالی وادار نمایند لذا اسم جریان مخالف خود را کاسبان تحریم نامیدند! اما نگفتند اسم خودشان که استقلال و آزادی کشور را برای دست دادن با شیطان به حراج گذاشتند را باید چه نامید!
یکی دیگر از ویژگی های بارز شهدای کربلا این بود که ولایت را محور حق و باطل قرار می دادند، همواره عیار مردم را با گفتار و کردارشان نسبت به اهل بیت علیهم السلام می سنجیدند. وقتی می دیدند برخی، گفتار زیبا و حق مدارانه دارند، ولی در عمل علیه ولایت حرکت می کنند، نفاقشان را کشف می کردند، و به نیرنگ و خبث طینت شان پی می بردند. از این رو می بینیم، شهید یازده ساله کربلا، عمرو[یا عمر] بن جنادة، در رجزهای خود، سپاه به ظاهر مسلمان کوفه را افرادی رذل، دشمن قرآن و فاسق توصیف می کند که برای کنار زدن قرآن، به یاری دولتمردان فاسق خود برخاسته اند. از ویژگی های بارز و ممتاز دیگر یاران امام حسین (ع) دشمنی با دشمنان اهل بیت علیهم السلام بود. آنان برخلاف مردمان معاصر خود، که به راحتی با دشمنان دین و امامشان مصالحه کرده و در دین خدا مسامحه می کردند و به اصطلاح امروزی ها، اهل تساهل و تسامح بودند، هرگز حاضر به همراهی با بنی امیه نشدند.
به گزارش عصر امروز اما بر خلاف مرام یاران امام حسین (ع) این روزها خیلی ها دست دادن با شیطان را حفظ شان 80 میلیون ایرانی دانستند! ولی نگفتند در کجای دین و قرآن آمده که با هر دستی که به اسلام و مسلمین اهانت می کند باید مصافحه کرد و مگر دست همین شیطان نبود که با امضاء بیشترین فرمانها و قطعنامه ها استقلال و هویت و آزادی مردم ایران را هدف گرفت و رنج فراوان مردم ایران اسلامی را خواستار شد!
