داخلی آرشيو خبر تاريخ و حماسه

ای نگار دلفریب و دلپسندم یاعلی(ع) // دردمندم دردمندم دردمندم یاعلی(ع)

به گزارش سرویس تاریخ و حماسه عصر امروز شخصیت مولای متقیان امیر مومنان حضرت علی ابن ابیطالب (علیه السلام) برادر، وصی و جانشین رسول الله صلی الله علیه وآله دارای چنان وجوه و شؤون منحصر بفرد متفاوتی است كه هر كس با هر سلیقه، اندیشه، گرایش و پایبندی ویژه ای، علی(علیه السلام) را پیشوای خود دیده است.

جابر روایت كرده است که امام باقر (علیه السلام) فرمودند، از حضرت رسول اکرم (صلی الله علیه وآله) پرسیدند: طوبی لهم و حسن مآب، چیست فرمودند: «طوبی» درختی است در بهشت اصل آن در سرای من است و شاخهای آن بر اهل بهشت. پس از آن یكی دیگر از در آمد و همین سؤال كرد كه «طوبی» چیست؟ رسول اکرم(صلی الله علیه وآله) فرمودند، درختی است در بهشت اصل آن در سرای علی و شاخهای آن بر اهل بهشت. گفتند: یا رسول الله! همین ساعت از شما پرسیدند و فرمودید درختی است اصل آن در سرای من است و اكنوی می فرمایید اصل آن در سرای علی(علیه السلام) است؟ چگونه چنین چیزی ممکن باشد؟ حضرت فرمودند: سرای من و سرای علی در بهشت یكی است و ما هر دو در یك سرای باشیم.

و چگونه این امت ناسپاس قدر ندانستند کسی را که امام هادی علیه السلام در وصفش چنین می فرماید: «اشهد انک المخصوص بمدحة الله المخلص لطاعة الله»؛ یعنی شهادت می‌دهم که مدح خدا به تو اختصاص دارد و در طاعت او مخلصی.»

و اشعار زیرا تقدیم می کنیم به ساحت قدسی حضرتش در این روز حزن انگیز باشد که دستگیرمان شود در شب اول قبر ان شاءالله

ای نگار دلفریب و دلپسندم یاعلی
دردمندم دردمندم دردمندم یاعلی
 
مشکلاتم راگشایددلبر مشکل گشا
معتکف در خانۀ مشکل پسندم یاعلی
 
درسرای عاشقی من دوده دار دوده ام
دوده دارم دوده دارم مستمندم یاعلی
 
دُری دُردی کشان دُردی ز دُرد دَرد ما
پیررندان کرده رندم رند رندم یاعلی
 
تاج کشکول و تبرزینم بُوَد زیور مرا
باچنین کسوت به جنّت می برندم یاعلی
 
داده خاصیّت مرا خاصیّت اسم علی
اسب کیهان کی رسد پای سمندم یاعلی
 
من ملامت پیشه ام هوحق مدد مولی مدد
خنده ها دارم کنند ار ریشخندم یاعلی
 
آفتاب جان از آن شد میهمان اهل دل
من همی دربندم و دربند بندم یاعلی
 
بند بندم راجدا سازند اگر از بندبند
آیدآواز علی ازبند بندم یاعلی
 
در کمند عشق ما مستان عالم بندبند
من به بند تارزلفت پای بندم یاعلی
 
من که #شبگیر توام پابند زنجیر توام
خویش را ساغری از پا فنکدم یاعلی
 
1382
#استاد_شبگیر_تبریزی


#امام_علی_مرثیه 
 
فغان كه عارفِ مردُم پسند را كُشتند
پناه و ملجأ هر دردمند را كُشتند
 
علی عدالتِ مَحض است از چه رو؟اين قوم
چنين عدالت بی چون و چند را كُشتند
 
يقين كه دشمن مستضعفند، اگرنه چرا؟
اُميد و ياور هر مُستمند را كُشتند
 
گرفته كامِ يتيمان كوفه را تلخی
به كامشان زِ چه رو؟شهد و قند را كُشتند
 
به كوفه ،بيوه زنان هم اسيرِ سيلِ غمند
كه اَبلهانِ زمان سيل بند را كُشتند
 
كسی كه بود كلامش ،كلام و پند خدا
نه شخصِ پند دهنده،كه پند را كُشتند
 
چرا تبسُّمِ اَيتام ،بَر نتابيدند؟
زِ كينه بَر لبشان نوشخند را كُشتند
 
به كوفه حيدر دُل دُل سوار را كُشتند
علی،يگانه ی دهر و ديار را كُشتند
 
كسی كه بود وجودش حقيقت تاريخ
اميرِ قافله ی حق شعار را كُشتند
 
علی عدالتِ محضِ درونِ تاریخ است
چرا عدالتِ کامل عیار را کُشتند ؟
 
خدای من زِ چه؟شب سيرَتان به ماهِ صيام
به سجده عارفِ شب زنده دار را كُشتند
 
عجيب بدعت نحسی گذاشتند آن قوم
نخست امام ز هشت و چهار را كُشتند
 
 جعفری زاویه


#امام_علی_مرثیه
 
بابا اتاق پر شده از بوی مادرم
وقتش رسیده پر بکشی سوی مادرم
دیگر خجل نباش تو از روی مادرم
فرقت شده شبیه به پهلوی مادرم
 
از پشت در دوباره تو را می زند صدا
تا که به دست تو بدهد محسن تو را
 
سی سال در نبودن مادر شکسته ای
پهلو به پهلویش پس آن در شکسته ای
در کوفه های درد مکرر شکسته ای
از مردم و نبودن باور شکسته ای
 
گر چه شکسته ای و دلت هم شکسته تر
این دل شکسته را هم از این کوفه ها ببر
 
یادت که هست مادر ما قد خمیده بود
یادت که هست گیسوی مادر سپیده بود
یادت که هست محسن خود را ندیده بود
یادت که هست غنچه خود را نچیده بود
 
آنروزها که قد تو آنجا خمیده شد
موی منم شبیه تو بابا سپیده شد
 
مادر رسیده عطرپیمبر بیاورد
تو تشنه ای برای تو کوثر بیاورد
مرهم برای این دل پرپر بیاورد
تا خار را ز دیده ی تو در بیاورد
 
حرفی بزن که مونس تو مادر آمده
حالا که استخوان زگلویت در آمده
 
بابا بگو به مادرم از غصه های من
از کوفه های بعد تو و ماجرای من
از بی حسین گشتن من از عزای من
از کوفه گردی من و از کربلای من
 
بابا بگو که زینب خود را دعا کند
بعد از حسین زود مرا هم صدا کند
 
مادر رسید و زخم سرت را نگاه کرد
گریه برای گودی یک قتلگاه کرد
پس رو به روسیاهی خیل سپاه کرد
نفرین به رقص خنجر مردی سیاه کرد
 
وشمر جالسٌ ... نفس مادرم گرفت
سر که به نیزه رفت دل معجرم گرفت
 
رحمان نوازنی
#امام_علی_مرثیه
 
این چشم ها به راه تو بیدارمانده است
چشم انتظارت ازدم افطارمانده است
 
برخیز و کوله بارمحبت به دوش گیر
سرهای بی نوازش بسیارمانده است
 
با توچه کرده ضربه آن تیغ زهردار
مانندفاطمه تنت ازکارمانده است
 
آنقدر زخم ضربه دشمن عمیق هست
زینب برای بستن آن زار مانده است
 
آرام ترنفس بکش آرام تربگو
چندین نفس به لحظه دیدارمانده است
 
ازآن زمان که شاخه یاست شکسته شد
چشمت هنوزبر در و دیوار مانده است
 
سی سال رفته است ولی جای آن طناب
بر روی دست و گردنت انگارمانده است
 
می دانی ای شکسته سرآل هاشمی
تاریخ زنده درپی تکرارمانده است
 
ازبغض دشمنان به تو یک ضربه سهم توست
باقی آن برای علمدارمانده است
 
محسن عرب خالقی
#امام_علی_مرثیه 
 
از چه شده خونین سرت زینب بمیرد
رفته حسن زیر پَرت زینب بمیرد
 
شد روضه های این سحر چون فاطمیه
خون ریخته دور ُو بَرت زینب بمیرد
 
بی معرفتها را ببین باتو چه کردند؟
مظلوم خانه دخترت زینب بمیرد
 
نان و نمک خورها نمکدان را شکستند
رفته رمَق از پیکرت زینب بمیرد
 
دیگر نگو از کوفه و کرب وبلا و...
جسم نگار بی سرت زینب بمیرد
 
گفتی تواز عصر غم و کردی سفارش
گفتی عزیزم ...معجرت ...زینب بمیرد
 
با روضه ات بیچاره کردی دخترت را
ندبه بخوان با کوثرت زینب بمیرد
 
حسین ایمانی