به گزارش
سرویس فرهنگ و جامعه عصر امروز اختلال در دستگاه های فرهنگی امروز بشدت بالا گرفته و وضعیتی بغرنج پیدا کرده است. جایی که سازمان سینمایی با ژست آزادی خواهانه فیلم های مسئله دار و توقیفی را گله ای رفع توقیف می کند. فیلم هایی که آنقدر مفتضح و مبتذلند که حتی در شرایط هردمبیل تولید در هنر هفتم باز رنگ پرده را ندیده اند.
نهادی دیگر در ژستی ارزشی سراغ فیلم های آمریکایی می رود. این نهاد با اشاره به فیلم های بی مایه و سیاه این روزها که سقفی برای هنجارشکنی خود نمی بینند و به بهانه پایین کشیدن کرکره مافیا در سینمای ایران گفته که می خواهد فیلم های آمریکایی ساز را اکران کند! مسئله موقعی مبهم می شود که بدانیم این فیلم ها یدک کش فرهنگ پوچ و مبتذل غرب هستند فرهنگی که در تار و پود فیلم گنجانده شده و با هیچ سانسوری قابل رفع نیست و اینگونه نرم بخورد مخاطب داده می شود. جالبه که بدانیم نهادی که امروز با ژستی ارزشی دست به این کار می زند در کارنامه خود اکران فیلم های مبتذلی مثل 50 کیلو آلبالو، فروشنده و سلام بمبی و ... را دارد.
اوضاع وقتی وخیم تر می شود که عده ای از درون همین سینمای سیاه تابلوی انحرافی بلند می کنند. مثلا فریدون جیرانی با آن کارنامه مشعشع داعیه دار منافع جمهوری اسلامی می شود و می گوید که اساسا سینما در مسیر منافع جمهوری اسلامی گام بر نمی دارد و یا تهمینه میلانی، فمینیستی ساز سینما که در تمسخر اعتقادات مذهبی یدی طولایی دارد در یک وارونگی یکباره روشنفکری در سینما را هو می کند که روشنفکری یعنی مشروب و لباس اجق وجق و تعدادی زن که دور و برت می پلکنند.
جالب اینجاست کسانی که در بوجود آوردن وضع موجود همان وضعی که فرد همیشه منتقد سینما در شان ملت نمی داند سهمی داشته اند و باید پاسخگو باشند در یک فرار رو به جلو سعی کردن فضای فضاحت بار موجود را مخدوش کنند.
هر کدام از اینها سهمی در این انحراف دارند یکی با رفع توقیف فیلم های سیاهی که انوش معظمی بازیگر سینما شرم می کند با خانواده به تماشای آن بنشیند و دیگری با پناه بردن به ساخته های ینگه دنیا همان کشوری که روز و شب مشغول توطئه چینی علیه انقلاب است آن دیگری هم که خود آلوده به مبتذل سازی است و جزیی از گردونه معیوب سینما، اما حالا این عناصر تابلو بلند کرده که ای وای سینما خراب است!
ریل سینما سال هاست که با همین رنگ عوض کردن های سیاسی و منفعت طلبانه از خط انقلاب خارج شده است. ریلی که تنها با ورود عناصر انقلابی آن هم آتش به اختیار به خط انقلاب باز خواهد گشت.
رهبر معظم انقلاب در این باره می فرمایند: مسئلهی سینما، یک مسئلهی مهم است، [یعنی] مسئلهی فرهنگی مهمّی است که سینمای کشور چه جوری اداره می شود، از کجا پشتیبانی می شود -حالا پشتیبانی خارجی هم پیدا می کنند برای فیلمها- ادارهی هنر کشور و سینما که چیز کوچکی نیست؛ مثلاً فرض کنید ده مسئلهی اینجوری می شود پیدا کرد، [امّا] ناگهان میبینید مثلاً فرض کنید اینکه فلان آهنگ قبل از افطار پخش بشود یا نشود، می شود مسئلهی اصلی؛ نامهنگاری می کنند!(۱۰) پیدا است که این دستگاه اختلال پیدا کرده که مسئلهی اصلی را از مسئلهی فرعی تشخیص نمی دهد و یک مسئلهی اصلاً بیاعتبارِ بیاهمّیّت فرعی رابهعنوان یک مسئلهی اصلی، درشت می کنند. وقتی اینجوری دستگاههای مرکزی اختلال دارند، آنوقت اینجا جای همان آتش به اختیاری است که عرض کردم.