به گزارش
سرویس سیاسی عصر امروز در حالی پای در گام دوم انقلاب می گذاریم که بدعتهای رئیس جمهورها طی چهل سال گذشته در انقلاب اسلامی ایران صدمات شدیدی به دنبال خود داشته است که نگاه و گذری بر آنها می تواند چراغ راه آینده کشور باشد.
1- هاشمی: بنیانگذار اشرافی گری، تفکر لیبرالی، اقتصاد لیبرلی، تورم ۴۹درصدی،
نتیجه: یاس و ناامیدی و جاماندن قشر ضعیف جامعه در اقتصاد خانوادگی،
2- خاتمی: سیاستگرائی، سیاست بازی، حزب وروزنامه پروری، فتنه گری، بی حیائی وبدحجابی، جنگ نرم فرهنگی و استحاله فرهنگی، قداست زدایی از دین
ومقدسات، جسارت به امام خمینی و سیره انقلابی او، خدشه به ولایت فقیه
جسارت به معصومین، تفکر التقاطی، مشاجرات سیاسی روز مره در جامعه،
آسیب روحی وروانی به مردم
نتیجه: سست شدن اعتقاد مردم به حکومت دینی، والویت سیاست نسبت
به معیشت مردم ، ونفوذ فرهنگی،
3- احمدی نژاد: بنیانگدارخدمت جانانه، خدمت به محرومین وروستاها ومناطق
محروم، پیشرفت علمی، مسکن مهر،سهام عدالت؛ هدفمندی یارانه ها، پیشرفت هسته ای واحیاء مراکز هسته ای، و تولید۱۹ هزار سانتریفیوژ، دیپلماسی فعال و تهاجمی، تقویت جبهه مقاومت، تقویت شعارهای انقلاب و امام، عزت ملی و جهانی و انهدام دایره قرمز انحصاری اشرافیها ولیبرالها و ویژه خواری.
البته اینها نکات مثبت دولت نهم است. احمدی نژاد دوردوم: ابتدا ادامه روش دولت اول، سپس: ناسپاسی از رای مردم، خودخواهی وعدم تمکین از رهنمودهای رهبری، نافرمانی، قلدری، انحراف، مایوس و سرخورده کردن نیروهای وفادار به انقلاب و رهبری، خیمه شب بازی منشور کوروش با استفاده از چفیه بعنوان نماد بسیجی، ادبیات مکتب ایرانی و ملت اسرائیل، رها سازی امور کشور با دسیسه مخالفین، لجبازیهای بی مبنا بویژه با دوقوه دیگر، و بلاخره زمینه سازی بقدرت رسیدن جریان متلاشی شده اشرافی، تکنوکراتها؛ نفوذیها، لیبرالها و فتنه گران در کمین نشسته داخلی زخم خورده .....
4- روحانی: بنیانگدار اشرافی مدرن و احیاء اشرافی سنتی گذشته و خط هاشمی و خاتمی و نگاه به آمریکا و غرب، حقوقهای نجومی، رانت خواری، مشروع شدن حرامخوری و شکستن قبه آن، وعده های فرضی و خیالی و خلاف واقع، بی برنامه گی، بی عرضگی و بکارگیری افراد سیاسی فرسوده و ثروتمند و بعضا غیر انقلابی؛ راحت طلبی، واداده سیاسی به آمریکا و غرب، بحران سازی، گفتار درمانی بجای پاسخگوئی، محرمانه کاری، نابودی اقتصاد و عزت ملی و نابود کردن روحیه شادابی خانواده ها و عدم تمکین وبهره گیری از رهنمودهای رهبری دریک پرستیژ پیچیده و تورم افسار گسیخته ....
نتیجه: برباد دادن دنیا و دین مردم و در یک جمله: سرقت باورهای دینی وانقلابی مردم و خفت سیاسی و رواج بی عفتی و بی حجابی و متلاشی کردن فرهنگ اسلامی و انقلابی.
توضیح مهم: تمام دولتها در جمهوری اسلامی ایران، ریزشها و رویشهائی داشتند و طی چهل سال گذشته پیشرفتهای بزرگی در کشور انجام شده است، اما آنچه که اشاره شده نقاط بارز دولتها می باشد و امیدوارم به طرفداری خط یا دولتی متهم نشوم.
خرداد 99 فرهادنیا
