به گزارش
سرویس سیاسی عصر امروز این روزها حرفهای ضد و نقیض از سوی افراطیون و فتنه گران به جایی رسیده است که یکی منکر خشونت در فتنه آمریکایی اسراییلی 88 می شود و دیگری منکر قبول داشتن امام از سوی اصلاح طلبان!
بنا بر این گزارش در چند روز گذشته سخنان پورنجاتی و سحر خیز بازتاب گسترده ای در محافل داخلی و خارجی کشور داشته است ابتدا به اظهار نظر این دو توجه نمایید:
پورنجاتی در گفتگو با فارس؛من نمیتوانم برخورد خشونتآمیز را (در فتنه 88) بپذیرم، خشونت آمیز، یعنی قبول حرف شما، کدام اصلاحطلبی رفته و سنگ به شیشه زده است؟
فارس:مصداق آن اتفاقات روز عاشورا، روز قدس،۱۳آبان و ۱۶ آذر سال ۸۸ است.
یک مورد اگر یک اصلاحطلب را آوردید که بگویند حتی از او اعتراف گرفتهایم با همان مکانیزمهای اعتراف گیری که در دوره احمدینژاد اتفاق افتاد و ما قبول نداریم، باشد اما بسیاری از اینها اصلا حضور نداشتند.
خشونت بوده ولی این خشونت به عنوان یک حادثه توسط جریانی بوده و من به عنوان کسی که در صدا سیما فعالیت کردهام،
احتمال میدهم پاره کردن عکس امام در استودیو اتفاق افتاده است. احتمال که گناه نیست.
سحر خیز در گفتوگو با یک سایت ضدانقلاب ؛
من نگاه منتقدانهای به ایشان (حضرت امام(ره) ) دارم و فکر میکنم خیلی از کارها خطا بود.
سحرخیز همچنین "تغییر قانون اساسی"، "تغییر ساختاری قوه قضاییه" و "حذف نهاد ولایت فقیه" را جزئی از اصلاحات میداند و اضافه میکند:
ما در اول انقلاب اشتباه کردیم که با خوشبینی بسیار و اولیه به آیتالله خمینی، به ولایت فقیه هم باور داشتیم.
به گزارش عصر امروز آقای پورنجاتی که ظاهرا از کره ماه اخیرا به ایران برگشته اند طوری سخن گفته است که منکر همه خیانتها و شورشها و جنایات هم پالگی های خود شده است و طوری حقایق را قلب کرده است که همانند دروغ تقلب در هیچ عطاری یافت نمی شود!
ولی این سخنان چندان دوام نیاورد و یکی از سرکرده گان فتنه 88 که بخاطر شورش علیه امنیت و ملت خود به زندان نیز محکوم شده بود با اظهارات خود روسیاهی را بر چهره پورنجاتی نشاند.
وی در این اظهارات گستاخانه خود به آقای پورنجاتی یادآور شده است که ما نه اینکه عکس حضرت امام را پاره کردیم بلکه راه وی را هم قصد داشته، و قصد داره پاره نماییم!!
آقای پورنجاتی مصداق آن ضرب المثلی می باشد که آدم خواب را می شود بیدار کرد ولی آدمی که خود را به خواب زده است را نمی توان از خواب بیدار کرد و آقای پورنجاتی جزء دسته دوم می باشد زیرا فیلمهایی که شبکه های مورد علاقه ایشان از آنطرف آب از شعارها و آتش زدن اموال عمومی و دولتی و... پخش کردند در استودیوهای صداوسیما ساخته نشده بود بلکه واقعیاتی بود که دوستان وی به دستور اربابان خارج نشین در ایران اجرا کرده بودند!