در مهدهای کودک چه خبر است؟/
وقتی هشدار رهبری نادیده گرفته میشود/ از خشونت تا شنای مختلط!
13 شهريور 1399 ساعت 14:48
مهدهایکودک را کسی قصد ندارد جملگی با یک چوب براند ولی آنچه غالب است فرهنگ ناهنجاری است که از اصول اسلامی- ایرانی فاصله دارد و راه را برای جریان نفوذ باز میگذارد.
به گزارش عصر امروز، روزنامه جامجم در گزارشی به حالوروز مهدهای کودک کشور پرداخته است که بخشهای مهم آن را در ادامه میخوانید.
از اردیبهشت 95 تا شهریور 99، چهار سال و چهار ماه فاصله است که میتوانست فرصتی کافی برای اصلاح امور باشد، ولی بعد از گذشت این 52 ماه طلایی چون ظاهرا کارها بر مدار اصلاح نچرخیده است رهبر انقلاب بار دیگر زبان به تذکر گشودند.
اردیبهشت چهار سال قبل رهبر انقلاب در دیدار هزاران نفر از معلمان و نومعلمان کشور در یک صبح دوشنبه بر لزوم ترویج فکر و فرهنگ و زبان بومی تاکید کردند و گفتند که متاسفانه در برخی مواقع بهجای زبان فارسی، زبان انگلیسی ترویج میشود و اکنون کار به جایی رسیده که آموزش زبان انگلیسی به مهدهایکودک نیز کشیده شدهاست. به این ترتیب مهدهایکودک بهعنوان یکی از مراکز یادگیری و بهخصوص آنچه در این مراکز میگذرد، مورد توجه ایشان از یکسو و مورد توجه همه کسانی که در مورد مهدها مسؤولیت دارند، قرار گرفت.
سخنان چهار سال پیش رهبری درباره لزوم توجه به زبان فارسی در مدارس و مهدهایکودک البته بازتابهای گوناگونی داشت و تعابیر مختلفی از آن شد تا جایی که عدهای آن را مترادف با مخالفت نظام با یادگیری زبان خارجی دانستند، گو اینکه ایشان در همان سخنرانی تشریح کردهبودند که این موضوع بهمعنای مخالفت با یادگیری زبان خارجی نیست بلکه بحث اصلی، ترویج فرهنگ بیگانه در کشور بهویژه در میان کودکان، نوجوانان و جوانان است.
ایشان بهار چهار سال قبل گفتند کشورهای دیگر برای مقابله با ترویج زبان و فرهنگ بیگانه برنامه دارند، اما متاسفانه در کشور ما برای مقابله با این موضوع برنامه خاصی وجود ندارد و میدان برای گسترش فرهنگ بیگانه باز است. این هشدارها آن زمان مسؤولان و متولیان را به تکاپو انداخت حجم وسیعی از مصاحبه و نشست و میزگرد برگزار شد و قولهایی داده شد ولی زمان که گذشت همه چیز دوباره به جای قبلیاش بازگشت، به جایگاه انفعال و فراموشی.
دو روز پیش اما موضوع حساس و خطرناک نفوذ از طریق سیستم آموزشوپرورش، بار دیگر در سخنان رهبر انقلاب مورد توجه قرار گرفت و ایشان از مهدهایکودک اینبار ویژهتر نام بردند. رهبری گفتند براساس گزارشهای رسیده وضعیت مهدهایکودک بههیچوجه خوب نیست و همچنین گفتند نباید به مهدهایکودک نگاه مراکز خدماتی داشت بلکه اینها مراکز مهم آموزشی و پرورشی هستند و در ادامه از رها بودن مهدهایکودک آنهم فقط به سبب وجود اختلاف میان برخی دستگاههای دولتی ابراز تاسف کردند.
مهدهایکودک را البته کسی قصد ندارد جملگی با یک چوب براند ولی آنچه غالب است فرهنگ ناهنجاری است که از اصول اسلامی- ایرانی فاصله دارد و راه را برای جریان نفوذ باز میگذارد، آن هم نفوذ بر جمعیتی خردسال که احادیث میگویند هر آنچه به آنها ارائه شود همچون نقشی است بر سنگ.
از خشونت تا اختلاط
مصادیق کم نیست و مثالها فراوان است. لااقل از شش سال قبل میتوان با مرور حوادث به مهدهای کودکی رسید که نه جای تعلیم و تعلم و نه حتی جای تفریح و سرگرمی است بلکه فضایی بودهاندکه نمیتوان چندان جایگاه آموزشی و تربیتی برایشان قائل شد. فروردین96 خبر شکستهشدن استخوان ترقوه پسربچهای سهساله بهنام آرشان به دست مربیاش در منطقه 8 تهران آنچنان پرسروصدا شد که تا مدتها افکارعمومی نمیتوانست آن را هضم کند. بدتر از آن سال 93 اتفاقی بود که در یکی از مهدهایکودک اردبیل رخداد و در آن پسربچهای 13 ماهه توسط مربیاش شکنجه شد، به نحوی که واژهای غیر از کودکآزاری مناسبش نبود. هیچکدام از این دو خبر تلخ را مسؤولان فاش نکردند بلکه والدین قربانیان، پرده از این اسرار برداشتند تا یکبار دیگر متولیان به سبب پنهانکاری یا به دلیل ضعف نظارت مورد مواخذه افکار عمومی قرار بگیرند.
کد مطلب: 287191
آدرس مطلب: http://asremrooz.ir/vdcf1ed0yw6dcya.igiw.html